იზონიაზიდი 0.2გ #100ტ

იზონიაზიდი  

    
ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო და ქიმიური დასახლება: იზონიაზიდი;  იზონიკოტინის მჟავას ჰიდრაზიდი;
ძირითადი ფიზიკო-ქიმიური თვისებები:
თეთრი ან მოთეთრო-კრემის ფერის ტაბლეტები;

შემადგენლობა:   
1 ტაბლეტი შეიცავს:
იზონიაზიდს-0,1გ-ს ან 0,2გ-ს.
დამხმარე ნივთიერებებიი:  კარტოფილის სახამებელი, სტეარინის მჟავას კალციუმი.

გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო პრეპარატები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
იზონიაზიდი ხასიათდება მაღალი ბაქტერიოსტატური აქტივობით ტუბერკულოზის მიკობაქტერიების მიმართ. იგი ადამიანის ორგანიზმში  აფერხებს მიკობაქტერიის ზრდას 0.03მკგ/ მლ კონცენტრაციით მიღებისას.  ინფექციური დაავადებების სხვა გავრცელებულ  გამომწვევებზე პრეპარატი მკვეთრად გამოხატული ქიმიოთერაპიული მოქმედებით არ ხასიათდება.

ფარმაკოკინეტიკა:
პრეპარატი სწრაფად შეიწოვა საჭმლისმომნელებელი ტრაქტიდან, ადვილად გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს და მისი აღმოჩენა შესაძლებელია ორგანიზმის სხვადასხვა სითხეებში და ქსოვილებში. პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 1-4 საათის შემდეგ მისი შიგნით მიღებისას, ხოლო ტუბერკულოსტატური კონცენტრაცია სისხლში პრეპარატის ერთჯერადი დოზით მიღებისას აღინიშნება 6-24 საათის შემდეგ.
გამოიყოფა ძირითადად თირკმელების საშუალებით.  შარდით გამოყოფილი აქტიური იზონიაზიდის რაოდენობის მიხედვით მიღებული დოზის მიმართ ავადმყოფები მიეკუთვნებიან ~სწრაფ~ და ~ნელ ინაქტივატორებს~. პირველ კატეგორიას მიეკუთვნებიან  ავადმყოფები, რომლებიც შარდით გამოყოფენ იზონიაზიდის 10%-ს დღეღამეში, მეორე კატეგორიას _ 10%-ზე მეტს. იზონიაზიდის ნახევარგამოყოფის პერიოდი სისხლის პლაზმაში მისი სწრაფი აცეტილირების დროს შეადგენს 0,5-1,6 საათს, ხოლო ნელი აცეტილირების დროს _ 2-4 საათს, თირკმელების უკმარისობის დროს _ 2-5 საათს, თირკმლების მძიმე უკმარისობის დროს _ 5-7 საათს.

გამოყენების ჩვენებები:
იზონიაზიდს იყენებენ მოზრდილებში და ბავშვებში აქტიური ტუბერკულოზის ყველა ფორმის და ლოკალოზაციის სამკურნალოდ. პრეპარატი მეტად ეფექტურია ახალი, მწვავედ მიმდინარე  პროცესების დროს. პრეპარატს იყენებენ აგრეთვე ტუბერკულოზის პროფილაქტიკის მიზნით.

გამოყენების  წესი და დოზები:
პრეპარატის დოზის დადგენა ხდება ინდივიდუალურად დაავადების მიმდინარეობის და ფორმის,  პრეპარატის ამტანობის მიხედვით.
მოზრდილებში და ბავშვებში პრეპარატი შიგნით მისაღებად ინიშნება 5-15მგ/კგ წონაზე 1-3-ჯერ დღეღამეში ჭამის შემდეგ. ტუბერკულოზის პროფილაქტიკის მიზნით იზონიაზიდი ინიშნება შიგნით მისაღებად 5-10მგ/კგ წონაზე დღეღამეში 1-2 მიღებაზე;  პროფილაქტიკური კურსი შეადგენს 2 თვეს.

გვერდითი მოვლენები:
იზონიაზიდის  გამოყენებისას შესაძლებელია თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი გულის არეში, კანის ალერგიული რეაქციები; ეიფორია, ძილის დარღვევა, იშვიათად _ ფსიქოზის განვითარება, კუნთების ატროფიით და კიდურების დამბლით მიმდინარე პერიფერიული ნევრიტის განვითარება; წამლისმიერი ჰეპატიტი. ძალიან იშვიათად _ გინეკომასტია მამაკაცებში, მენორაგიები ქალებში. ეპილეფსიით შეპყრობილ ავადმყოფებში შესაძლებელი  კრუნჩხვების გახშირება.
აღნიშნული გვერდითი მოვლენები სწრაფად ქრება  პრეპარატის დოზის შემცირების ან მისი მიღების დროებითი შეწყვეტის დროს.

უკუჩვენებები:
ეპილეფსია, მიდრეკილება კრუნჩხვების მიმართ; ადრე გადატანილი პოლიომიელიტი, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა. ორსულობის დროს იზონიაზიდის დანიშვნა 10მგ/კგ წონაზე მეტი დოზით ნებადართული არ არის; გულისა და ფილტვების III ხარისხის უკმარისობა; II-III სტადიის ჰიპერტონული დაავადება, გულის იშემიური დაავადება, გავრცელებული ათეროსკლეროზი, ნერვული სისტემის დაავადებები, ბრონქული ასთმა, ფსორიაზი, ეკზემა გამწვავების ფაზაში, მიქსედემა.
 
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
ანტაციდური საშუალებების გამოყენებისას იზონიაზიდის შეწოვა საჭმლისმომნელებელი ტრაქტიდან მცირდება. იგი ინიშნება სხვა ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო პრეპარატებთან კომბინაციაში. შერეული ინფექციის დროს საჭიროა სხვა ანტიბაქტერიული პრეპარატების ერთდროული მიღება: ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები, სულფანილამიდები, ფტორქინოლონები.
იზონიაზიდი თრგუნავს კარბამაზეპინის და დიფენინის ბიოტრანსფორმაციას, ამიტომ აღნიშნული კომბინაციის დროს  მატულობს მათი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში და ძლიერდება ტოქსიკური მოქმედება.

ჭარბი დოზირება:
პრეპარატის მაღალ დოზებში გამოყენება ხელს უწყობს ატაქსიის, კუნთების თრთოლვის, პარესთეზიის, სტუპორის და ტოქსიკური ენცეფალოპათიის განვითარებას. პრეპარატის ტოქსიკური დოზები (40მგ/კგ და მეტი) იწვევს მძიმე მეტაბოლურ აციდოზს, ჰიპერგლიკემიას და გლუკოზურიას, კრუნჩხვებს და კომას.

გამოყენების თავისებურებები:
მარტო იზონიაზიდით მკურნლობის შედეგად წარმოიქმნება მიკობაქტერიის მიმართ მდგრადი შტამები, ამიტომ მისი გამოყენება წარმოებს სხვა ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო საშუალებებთან კომბინაციაში. აუცილებელია დოზის სწორი შერჩევა იზონიაზიდის ინაქტივირების უნარის მიხედვით. პრეპარატის დანიშვნის წინ აუცილებელია განისაზღვროს აქტიური ნივთიერების შემცველობა სისხლში და შარდში. სწრაფი ინაქტივაციის მქონე პაციენტებში იზონიაზიდი ინიშნება შედარებით მაღალ დოზებში.  გვერდითი მოვლენების შემცირების მიზნით იზონიაზიდთან ერთად ინიშნება პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი (შიგნით მისაღებად ან კუნთებში), ან გლუტამინის მჟავა, ან თიამინის ქლორიდი ან თიამინის ბრომიდი (კუნთებში), ატფ-ს ნატრიუმის მარილი.

შენახვის პირობები და ვადები:
ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას. ვარგისიანობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.

გაცემის წესი:
რეცეპტით

შეფუთვა:
იზონიაზიდი 0,1გ 100 ტაბლეტი ქილებში;
იზონიაზიდი 0,2გ 100, 500, 1000 ტაბლეტი ქილებში.

მწარმოებელი და მისი მისამართი:
”ბორშაგოვსკის ქიმიურ-ფარმაცევტული ქარხანა”
უკრაინა, კიევი-134, გამარჯვების ქ.17.