- საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): amlodipine, lisinopril
- კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები → კომბინირებული მოქმედების საშუალებები
- მწარმოებელი კომპანია: ჯი-ემ-პი
- მწარმოებელი ქვეყანა: საქართველო
- გამოშვების ფორმა: 5მგ/10მგ ტაბლეტი №30
- გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)
შემადგენლობა
ადიპრილის (5მგ/5მგ) ერთი ტაბლეტი შეიცავს ამლოდიპინის 5 მგ-ს(6.94 მგ ამლოდიპინის ბესილატის სახით) და ლიზინოპრილის 5 მგ-ს (5.44 მგ ლიზინოპრილის დიჰიდრატის სახით);
ადიპრილის(5მგ/10მგ) ერთი ტაბლეტი შეიცავს ამლოდიპინის 5 მგ-ს(6.94 მგ ამლოდიპინის ბესილატის სახით) და ლიზინოპრილის 10 მგ-ს(10.88 მგ ლიზინოპრილის დიჰიდრატის სახით).
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, კალციუმის ჰიდროფოსფატი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი.
ფარმაკოლოგიური თვისებები
კომბინირებული შემადგენლობის(ამლოდიპინი და ლიზინოპრილი) ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი. ამლოდიპინი - კალციუმის არხების ბლოკატორი(III თაობა), ახასიათებს ანტიანგინალური და ჰიპოტენზიური მოქმედება. ხელს უშლის კალციუმის მოხვედრას მიოკარდის უჯრედებში, ძირითადად სისხლძარღვთა გლუვკუნთოვანი ქსოვილის უჯრედებში. ამცირებს არტერიოლების გლუვი კუნთების ტონუსს, საერთო სისხლძარღვოვან წინააღმდეგობას და არტერიულ წნევას.
ანტიანგინალური მოქმედება დაკავშირებულია არტერიოლებისა და არტერიების გაფართოებასთან და პოსტდატვირთვის შემცირებასთან. ამცირებს ჟანგბადზე მოთხოვნას და მიოკარდის მიერ ენერგიის ხარჯვას, რადგან არ იწვევს რეფლექტორულ ტაქიკარდიას. კორონარული არტერიებისა და არტერიოლების გაფართოების გზით აუმჯობესებს დაუზიანებელი(განსაკუთრებით ვაზოსპასტიური სტენოკარდიის დროს) და იშემიური უბნების ჟანგბადით მომარაგებას. სტენოკარდიის დროს აუმჯობესებს ფიზიკური დატვირთვისადმი ამტანობას, ხელს უშლის სტენოკარდიული შეტევისა და იშემიური შთ ინტერვალის წარმოქმნას, ამცირებს სტენოკარდიული შეტევების სიხშირეს და ნიტროგლიცერინის გამოყენების აუცილებლობას. გავლენას არ ახდენს მიოკარდის გამტარობასა და კუმშვადობაზე.
ახასიათებს ხანგრძლივი, დოზადამოკიდებული ჰიპოტენზიური მოქმედება. არ ამცირებს მარცხენა პარკუჭის განდევნის ფრაქციას, ამცირებს მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიას. გულის იშემიური დაავადების დროს ახასიათებს ანტიათეროსკლეროზული და კარდიოპროტექტორული მოქმედება.
ორგანიზმში ნელი შეწოვა, კარგი გადანაწილება და ხანგრძლივი გამოყოფა უზრუნველყოფს ამლოდიპინის ხანგრძლივ მოქმედებას და დღეში ერთხელ დანიშვნის შესაძლებლობას. 24 საათის განმავლობაში უზრუნველყოფს არტერიული წნევის რეგულირებას. მოქმედებას იწყებს მიღებიდან 2-4 საათის განმავლობაში, ეფექტი ვლინდება თანდათანობით და არ ახასიათებს არტერიული წნევის სწრაფი ვარდნა. აფერხებს თრომბოციტების აგრეგაციას, აძლიერებს გორგლოვან ფილტრაციას, ახასიათებს მცირედ გამოხატული ნატრიურეზული ეფექტი, დიაბეტური ნეფროპათიის დროს არ აძლიერებს მიკროალბუმინურიას. არ მოქმედებს მეტაბოლურ პროცესებზე და მისი დანიშვნა შესაძლებელია პაციენტებში ბრონქული ასთმით, შაქრიანი დიაბეტით და ნიკრისის ქარით(პოდაგრა).
ლიზინოპრილი - ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის (ამფ)ინჰიბიტორი, სისხლში ამცირებს ანგიოტენზინ II-ისა და ალდოსტერონის დონეს და ზრდის ბრადიკინინის-სისხლძარღვების გამაფართოებელი მედიატორის შემცველობას. მოქმედებს რენინ-ანგიოტენზინის სისტემაზე. ამცირებს საერთო სისხლძართვოვან წინააღმდეგობას, პრე- და პოსტდატვირთვას, ფილტვის კაპილარებში წნევას, არ მოქმედებს გულის შეკუმშვათა სიხშირეზე, ამასთან შესაძლებელია გაზარდოს გულის წუთმოცულობა და თირკმელებისადმი სისხლის მიწოდება. მნიშვნოლოვნად აფართოებსს არტერიებს, ვიდრე ვენებს. აუმჯობესებს მიოკარდის იშემიური უბნების სისხლმომარაგებას. ხანგრძლივი გამოყენებისას ხელს უწყობს მიოკარდის ჰიპერტროფიის შემცირებას. ზრდის მიოკარდის ტოლერანტობას ფიზიკური დატვირთვისადმი პაციენტებში.
აუმჯობესებს სიცოცხლის ხანგრძლივობას პაცინტებში გულის ქრონიკული უკმარისობით, ანელებს მარცხენა პარკუჭის დისფუნქციის პროგრესირებას ინფარქტის გადატანის შემდეგ, რომელიც არ არის გართულებული გულის უკმარისობით.
ლიზინოპრილი ჰიპოტენზიურ ეფექტს ავლენს მიღებიდან 1 საათში და მაქსიმუმს აღწევს 6 საათში. მოქმედების ხანგრძლივობა დოზადამოკიდებულია და გრძელდება 24 საათს. ხანგრძლივი მკურნალობისას ეფექტურობა არ მცირდება, არ ახასიტებს მოხსნის სინდრომი.
ლიზინოპრილი ამცირებს ალბუმინურიას არამარტო არტერიული წნევის დაქვეითების ხარჯზე, არამედ - გლომერულური აპარატის ჰემოდინამიკისა და ქსოვილოვანი სტრუქტურის შეცვლის გზითაც. არ მოქმედებს სისხლში შაქრის დონეზე და არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებში.
ამლოდიპინისა და ლიზინოპრილის კომბინაცია ერთ პრეპარატში, ხელს უშლის თითოეული მათგანის არასასურველი გვერდითი ეფექტის გამოვლინებას.
ფარმაკოკინეტიკა
ამლოდიპინის თერაპიული დოზით პერორალურად მიღებისას თითქმის მთლიანად (დაახლოებით 90%) აბსორბირდება, Cmax 6-12 საათში მიიღწევა. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მის ბიოშეღწევადობაზე. ამლოდიპინი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში და გარდაიქმნება აქტიურ მეტაბოლიტად. პლაზმიდან გამოიყოფა ორ ფაზად, T1/2 30-დან 50 საათამდე შეადგენს. გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით 10% შეუცვლელი ამლოდიპინისა და 60% ამლოდიპინის მეტაბოლიტის სახით, 20-25% - კუჭ-ნაწლავის გზით. პერორალურად მიღებული ლიზინოპრილი შეუცვლელი სახით აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. ჩმახ მიიღწევა 6 საათში. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მის შეწოვაზე, არ უკავშირდება პლაზმის ცილებს, არ განიცდის ბიოტრანსფორმციაას, ელიმინაცია ხდება თირკმლების საშუალებით. T1/2 დაახლოებით 12 საათია.
ჩვენებები
ესენციალური არტერიული ჰიპერტენზია (პაციენტებში, რომლებიც კომბინირებულ თერაპიას საჭიროებენ).
მიღების წესები და დოზები
ადიპრილი ინიშნება იმ შემთხვევებში, როცა მისი შემადგენელი კომპონენტების დანიშვნა ცალ-ცალკე არაეფექტურია და ვერ უზრუნველყოფს არტერიული წნევის კონტროლს.
პაციენტებში, რომლებიც ადრე არ მკურნალობდნენ ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატებს, ადიპრილი ინიშნება 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ, დოზის(ტაბლეტები 5მგ/5მგ ან 5მგ/10მგ) ინდივიდუალური შერჩევით. თუ პაციენტი ადიპრილით მკურნალობის დაწყებამდე იღებდა დიურეზულ საშუალებას, აუცილებელია 2-3 დღით ადრე მისი მოხსნა. თუ დიურეზული საშუალების მოხსნა შეუძლებელია, ადიპრილი უნდა დაინიშნოს მცირე დოზით, რის შემდეგაც, რამდენიმე საათის განმავლობაში, აუცილებელია პაციენტის მდგომარეობის კონტროლი (სიმპტომური ჰიპოტენზიის თავიდან აცილების მიზნით).
გულის უკმარისობისას და გამოხატული ჰიპერტენზიის დროს შემანარჩუნებელი დოზაა 1 ტაბლეტი/დღეში. თირკმლის უკმარისობის დროს და კრეატინინის კლირენსის 30-70 მლ/წთ მაჩვენებლის შემთხვევაში, ინიშნება რეკომენდებული დოზის ნახევარი (ლიზინოპრილი გამოდევნა ხდება თირკმლებით).
შემანარჩუნებელი დოზის დადგენა ხდება პაციენტის ინდივიდუალური რეაქციის მიხედვით. მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თირკმლის ფუნქციური მდგომარეობის, და სისხლის პლაზმაში კალიუმისა და ნატრიუმის მუდმივი კონტროლი.
ღვიძლის დაავადებების დროს, ორგანიზმიდან ამლოდიპინის გამოდევნა შენელებულია, ამიტომ ადიპრილის საწყისი დოზა უნდა განახევრდეს. ადიპრილის დანიშვნისას, აღნიშნული ჯგუფის პაციენტები დიდ სიფრთხილეს მოითხოვენ.
გვერდითი მოვლენები
გვერდითი მოვლენები, როგორც წესი, სუსტად არის გამოხატული და გარდამავალი ხასიათისაა, მკურნალობის შეწყვეტას იშვიათად მოითხოვს.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ორთოსტატიკური ჰიპოტენზია; იშვიათად – არიტმია, გულისცემის შეგრძნება, ტაქიკარდია;
ცნს-ის და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, სისუსტე; იშვიათად - ძილიანობა, კიდურების და ტუჩის კუნთების ფასციკულაცია(კანკალი), ასთენია, ხასაითის ლაბილობა, გონების არევა;
სასუნთქი სისტემის მხრივ: მშრალი ხველა;
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ღებინება, სისხლში ბილირუბინისა და ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მატება(განსაკუთრებით თირკმლის დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის და რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის დროს); იშვიათად – ნაწლავის ფუნქციის დარღვევა, პირის სიმშრალე, მუცლის ტკივილი, პანკრეატიტი, ჰეპატოცელულარული ან ქოლესტაზური სიყვითლე, ჰეპატიტის, ღრძილების ჰიპერპლაზია, მადის დაქვეითება;
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: კრეატინინის, შარდოვანას აზოტის მატება; იშვიათად – თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, შარდვის გახშირება, ოლიგურია, ანურია, თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ურემია, პროტეინურია;
ნივთიერებათა ცვლის მხრივ: ჰიპერკალიემია;
დერმატოლოგიური რეაქციები: ქავილი, გამონაყარი, სახის კანის სიწითლე; იშვიათად – ოფლდენის გაძლიერება, ალოპეცია;
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად _ ჭინჭრის ციება, სახის, კიდურების, ტუჩების, ენის, ხორხის ანგიონევროზული შეშუპება. ასეთ შემთხვევაში აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა და სიმპტომების სრულ გაქრობამდე პაციენტზე დაკვირვება.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ერითროციტოპენია, ხანგრძლივად გამოყენებისას შესაძლებელია – ჰემოგლობინის და ჰემატოკრიტის მცირედი ცვლილება.
სხვადასხვა: ტკივილი გულმკერდში, ართრალგია.
უკუჩვენება
- აორტის ან მიტრალური სარქველის მემკვიდრული ან იდიოპათიური სტენოზი;
- ჰიპერტროფირებული კარდიომიოპათია;
- გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზია;
- კარდიოგენული შოკი;
- ანამნეზში ანგიონევროზული შეშუპება, მათ შორის, სხვა ამფ-ის მიღებაზე;
- ორსულობა;
- ლაქტაციის პერიოდი;
- ბავშვები და 18 წლამდე მოზარდები (ეფექტურობასა და უსაფრთხოებაზე მონაცემების არარსებობის გამო);
- პრეპარატის კომპონენტებისადმი ან დიჰიდროპირიდინის სხვა წარმოებულებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.
სიფრთხილით ინიშნება ცერებროვასკულარული დაავადებების(მათ შორის თავის ტვინის სისხლმომარაგების უკმარისობის დროს), გულის იშემიური დაავადების, კორონარული უკმარისობის, გამოხატული ბრადიკარდიის, ტაქიკარდიის, გულის ქრონიკული უკმარისობისას დეკომპენსაციის ფაზაში, მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის არტერიული ჰიპოტენზიის, გულის მწვავე ინფარქტისა და მისი გადატანიდან ერთი თვის მანძილზე, მძიმე ფორმის აუტოიმუნური დაავადებების დროს(მათ შორის სკლეროდერმია, სისტემური წითელი მგლურა), ძვლის ტვინის სისხლმბადი ფუნქციის დათრგუნვისას, შაქრიანი დიაბეტის, ჰიპერკალიემიის, თირკმლების ტრანსპლანტაციის, თირკმლის უკმარისობის, დიეტის დროს (ნატრიუმის შეზღუდვით) ასაკოვან პაციენტებში, ღვიძლის უკმარისობის დროს.
ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს.
ამლოდიპინი გადადის დედის რძეში, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში ადიპრილის დანიშვნა უკუნაჩვენებია.
განსაკუთრებული მითითებები
ადიპრილით მკურნალობის დაწყება დასაშვებია ჰიპონატრიემიის კორექციისა და გაუწყლოვანების შემთხვევაში საერთო მოცირკულირე სისიხლის მოცულობის აღდგენის შემდეგ.
პრეპარატის პირველი დოზის მიღების შემდეგ, საჭიროა მუდმივად არტერიული წნევის კონტროლი. არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება შესაძლებელია გამოვლინდეს სიმპათომიმეტური არტერიული ჰიპოტენზიით იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ დიურეზულ საშუალებებს, აღენიშნებათ გაუწყლოვანება ან/და ჰიპონატრიემია გაძლიერებული ოფლდენის, გახანგრძლივებული ღებინების ან ფაღარათის შედეგად განვითარებული.
გულის უკმარისობის დროს დეკომპენსაციის ფაზაში, გულის იშემიური დაავადების, ცერებროვასკულარული დაავადებების დროს ადიპრილმა შესაძლოა არტერიული ჰიპოტენზია, ინფარქტი ან ინსულტი გამოიწვიოს.
აორტის სტენოზის, ჰიპერტროფირებული კარდიომიოპათიის დროს, ვაზოდილატატორის დანიშვნა სიფრთხილეს მოითხოვს.
მკურნალობის დროს აუცილებელია წონის კონტროლი, ასევე – აგრანულოციტოზის გამოვლენის მიზნით, პერიფერიული სისხლის კონტროლი.
თირკმლის ფუნქციის დარღვევის, მაგალითად თირკმლის არტერიის სტენოზის, ჰიპონატრიემიის, გაუწყლოვანების, სისხლის მიმოქცევის უკმარისობის დროს პრეპარატის მიღებამ შესაძლოა თირკმლის ფუნქციის გაუარესება გამოიწვიოს, რომელიც შექცევადია და იხსნება პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ.
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის დროს, პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება.
ამფ-ის მიმართ შესაძლებელია განვითარდეს რეაქცია, რაც სახის, კიდურების, ტუჩების, ენის, ხორხის ანგიონევროზული შეშუპებით ვლინდება. ასეთ შემთხვევაში აუცილებელია დაუყოვნებლივ პრეპარატის შეწყვეტა და პაციენტზე მუდმივი სამედიცინო დაკვირვება ყველა სიმპტომის გაქრობამდე.
ადიპრილით მკურნალობის ფონზე, დიალიზისთვის პოლიაკრილნიტრილის მემბრანების გამოყენებამ, შესაძლებელია ანაფილაქსიური შოკი გამოიწვიოს. ამიტომ მათი ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული.
ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა
პრეპარატმა შესაძლებელია გავლენა მოახდინოს ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვის უნარზე, როცა არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი დიდია.
ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: ვაზოდილატაცია გამოხატული არტერიული წნევის დაქვეითებით და რეფლექტორული ტაქიკარდიით.
მკურნალობა: სიმპტომური თერაპია, გულის ფუნქციების, არტერიული წნევის, დიურეზის და წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის კონტროლი, საჭიროებისას მათი კორექცია. შესაძლებელია ინტრავენურად კალციუმის გლუკონატის შეყვანა. ლიზინოპრილი ექვემდებარება ჰემოდიალიზს.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
მიკროსომალური ფერმენტების ინჰიბიტორები ზრდიან ამლოდიპინის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში და შესაბამისად - გვერდითი ეფექტების გამოვლინების რისკს, ხოლო მიკროსომალური ფერმენტების ინდუქტორები - ამცირებენ.
კალიუმის დამზოგველი დიურეზული საშუალებების(სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი), კალიუმის პრეპარატების ადიპრილთან კომბინაციაში დანიშვნა იწვევენ ჰიპერკალიემიას, განსაკუთრებით პაციენტებში, თირკმლის ფუნქციის დარღვევით. ასეთ შემთხვევებში დიდი სიფრთხილე და მუდმივად კალიუმისა და თირკმლის ფუნქიური მდგომარეობის კონტროლია საჭირო.
დიურეზულ საშუალებებთან კომბინაციაში მოსალოდნელია არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება, ხოლო სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან(ბეტა-ადრენობლოკატორები, კალციუმის არხის ბლოკატორები(ვერაპამილის ჩათვლით), ამფ-ის ინჰიბიტორები, ნიტრატები) კომბინაციაში ვლინდება ადიტიური მოქმედება, რაც სიფრთხილეს მოითხოვს.
პრეპარატის ეფექტურობა მცირდება ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან (განსაკუთრებით ინდომეტაცინი), ესტროგენებთან, ადრენოსტიმულატორებთან, სიმპათომიმეტურ საშუალებებთან ერთად დანიშვნისას.
ლითიუმთან ერთდროული დანიშვნისას, შესაძლებელია ლითიუმის დონის მატება. ანტაციდები და კოლესტირამინი ამცირებენ პრეპარატის კომპონენტების აბსორბციას.
ამიოდარონი, ქინიდინი, ბეტა-ადრენობლოკატორები, ანტიფსიქოზური საშუალებები (ნეიროლეფსიური პრეპარატები) აძლიერებენ პრეპარატის ჰიპოტენზიურ ეფექტს.
კალციუმის პრეპარატებმა შესაძლოა კალციუმის არხების ბლოკატორების ეფექტურობის შემცირება გამოიწვიონ.
პროკაინამიდმა, ქინიდინმა და QT ინტერვალის გამახანგრძლივებლმა პრეპარატებმა, შესაძლოა მისი კიდევ უფრო მეტად გახანგრძლივება გამოიწვიონ.
პრეპარატი გავლენას არ ახდენს დიგოქსინის და ვარფარინის ფარმაკოკინეტიკაზე, ციმეტიდინი გავლენას არ ახდენს ამლოდიპინზე.
ლიზინოპრილი ამცირებს თიაზიდური დიურეტიკებით გამოწვეული კალიუმის დანაკრგს.
შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატის ვარგისობის ვადა - 3 წელი.
ინახება 15-25oC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!
აფთიაქში გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II - გამოიყენება ექიმის დანიშნულებით.
