ენზიქსი
წამლის ფორმა:
ენალაპრილი – ტაბლეტები
ინდაპამიდი – გარსით დაფარული ტაბლეტები
შემადგენლობა
ენალაპრილის 1 ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერება ენალაპრილ მალეატის 10 მგ-ს, დამხმარე ნივთიერებებს: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მაგნიუმის კარბონატი, ჟელატინი, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.
ინდაპამიდის 1 ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერება ინდაპამიდის 2,5 მგ-ს, დამხმარე ნივთიერებებს: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, პოვიდონი K30, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, ტალკი, ჰიპრომელოზა, მაკროგოლი 6000, ტიტანის დიოქსიდი.
აღწერილობა
ენალაპრილი
მრგვალი, თეთრი ფერის ორმხრივად ამოზნექილი ტაბლეტები ნაჭდევით.
ინდაპამიდი
მრგვალი, თეთრი ფერის ორმხრივად ამოზნექილი, გარსით დაფარული ტაბლეტები.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ჰიპოტენზიური კომბინირებული საშუალება
კოდი ATX C09BA02
ფარმაკოთერაპიული თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ენზიქსი შეიცავს ორ ცალეკულ სამკურნალო საშუალებას ერთ შეფუთვაში: ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორს ენალაპრილი და შარდმდენ საშუალებას ინდაპამიდი.
ენალაპრილი
ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი, მისი მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ანგიოტენზინ I-ის ანგიოტენზინ II-ად გარდაქმნის შემცირებასთან, რომლის შემცველობის შემცირებით იწვევს ალდოსტერონის გამოყოფის პირდაპირ შემცირებას. ამ დროს ქვეითდება საერთო პერიფერული სისხლძარღვების წინაღობა, სისტოლური და დიასტოლური არტერიული წნევა, პოსტ- და პრედატვირთვა მიოკარდზე. აფართოებს არტერიებს უფრო მეტად ვიდრე ვენებს, რომლის დროსაც გულის შეკუმშვების სიხშირის რეფლექტორული მომატება არ აღინიშნება. ამცირებს ბრადიკინინის დეგრადაციას, ზრდის პროსტაგლანდინების სინთეზს.
ჰიპოტენზიური ეფექტი უფრო გამოხატულია პლაზმის რენინის უფრო მაღალი დონის დროს, ვიდრე ნორმალური და დაქვეითებული დონეებისას.
არტერიული წნევის დაქვეითება თერაპიულ საზღვრებში ზეგავლენას არ ახდენს თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევაზე, თავის ტვინის სისხლძარღვები ინარჩუნებს სისხლისმიმოქცევას საკმარის დონეზე დაქვეითებული წნევის ფონზეც. აძლიერებს კორონარულ და თირკმლის სისხლის ნაკადს. ხანგრძლივი გამოყენებისას მცირდება მიოკარდიუმის მარცხენა პარკუჭის და რეზისტენტული ტიპის არტერიების კედლების მიოციტების ჰიპერტროფია, ხელს უშლის გულის უკმარისობის პროგრესირებას და ანელებს მარცხენა პარკუჭის დილატაციის განვითარება. აუმჯობესებს იშემიზირებული მიოკარდიუმის სისხლით მომარაგებას.
აქვეითებს თრომბოციტების აგრეგაციას. გააჩნია მცირე დიურეზული ეფექტი. ენალაპრილი წარმოადგენს “პროწამალას”: მისი ჰიდროლიზის შედეგად წარმოიქმნება ენელაპრილატი, რომელიც აინჰიბირებს ანგიოტენზინ-გარდამქმნელ ფერმენტს.
ჰიპოტენზიური ეფექტი მიიღწევა პერორალური მიღებიდან 1 საათში, მაქსიმუმს აღწევს 4-6 საათის შემდეგ და შენარჩუნდება 24 საათამდე.
ინდაპამიდი
ჰიპოტენზიური საშუალება, თიაზიდომსგავსი შარდმდენი ზომიერი სიძლიერით და ხანგრძლივი მოქმედებით, ბენზამიდების წარმოებული. აქვიეთებს არტერიების გლუვი კუნთების ტონუსს, ამცირებს სისხლძარღვების საერთო პერიფერულ წინაღობას. გააჩნია ზომიერი სალურეზული და დიურეზული ეფექტი, რომელიც დაკავშირებულია პროქსიმალურ მილაკებში და ნეფრონის დისტალური მილაკის კორტიკალურ სეგემნტში ნატრიუმის, ქლორის, წყალბადის და ნაკლებად კალიუმის იონების რეაბსორბციის ბლოკადით. სისხლძარღვთა გამაფართოებელ ეფექტსა და სისხლძარღვთა საერთო პერიფერული წინაღობის შემცირებას საფუძვლად უდევს შემდეგი მექანიზმები: ნორადრენალინისა და ანგიოტენზინ II-ის მიმართ სისლძარღვთა კედლების რეაქტიულობის შემცირება; სისლძარღვთა გამაფართოებელი აქტივობის მქონე პროსტაგლანდინების სინთეზის გაძლიერება; სისხლძარღვთა გლუვი კუნთების უჯრედებში კალციუმის მიდინების დათრგუნვა. ხელს უწყობს გულის მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის შემცირებას. თერაპიულ დოზებში არ მოქმედებს ლიპიდურ და ნახშირწყლოვან ცვლაზე (მათ შორის პაციენტებში შაქრიანი დიაბეტით).
ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი ვითარდება პირველი კვირის ბოლოში ან მეორე კვირის დასაწყისში პრეპარატის მუდმივი მიღებისას და ნარჩუნდება 24 საათის განმავლობაში ერთჯერადი მიღების ფონზე.
ენალაპრილისა და ინდაპამიდის ერთდროული გამოყენება იწვევს ენალაპრილის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტის გაძლიერებას.
ფარმაკოკინეტიკა
ენალაპრილი
პერორალური მიღების შემდეგ დაახლოებით 60% შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. საკვების ერთდროული მიღება არ მოქმედებს ენალაპრილის შეწოვაზე. სისხლის პლაზმის ცილებთან შეკავშირება ენალაპრილისათვის შეადგენს 50-60%-ს. ენალაპრილი სწრაფად და მთლიანად ჰიდროლიზდება ღვიძლში აქტიური მეტაბოლიტის - ენელაპრილატის წარმოქმნით, რომელიც უფრო აქტიური აგფ ინჰიბიტორია ვიდრე ენალაპრილი. პრეპარატის ბიოამთვისებლობა 40%-ია.
სისხლის პლაზმაში ენალაპრილის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-2 საათის შემდეგ, ენალაპრილატის – 3-4 საათის შემდეგ. ენელაპრილატი ადვილად გადალახავს ჰისტოჰემატური ბარიერებს, ჰემატოენცეფალურის გარდა, მცირე რაოდენობა გადადის პლაცენტაში და დედის რძეში.
ენალაპრილატის ნახევრად დაშლის პერიოდი დაახლოებით 11 საათია. ენალაპრილი ძირითადად გამოიყოფა თირკმლებით 60% (20% - ენალაპრილის სახით და 40% - ენალაპრილატის სახით), ნაწლავებით – 33% (6% - ენალაპრილის სახით და 27% - ენალაპრილატის სახით).
განიდევნება ჰემოდიალიზით (სიჩქარე 6 მლ/წთ.) და პერიტონეალური დიალიზით.
ინდაპამიდი
პერორალური მიღების შემდეგ სწრაფად და მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან; ბიოამთვისებლობა მაღალია (93%). საკვების მიღება მცირედით ანელებს აბსორბციის სიჩქარეს, თუმცა არ მოქმედებს აბსორბციის სისრულეზე. სისხლის პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა პერორალური მიღებიდან 1-2 საათის შემდეგ. გაწონასწორებული კონცენტრაცია დამყარდება 7 დღის რეგულარული მიღების შემდეგ. ნახევრად დაშლის პერიოს შეადგენს საშუალოდ 14-18 საათს, შეკავშირება სისხლის პლაზმის ცილებთან – 79%. ასევე უკავშირდება სისხლძარღვთა გლუვი კუნთების ელასტინს. გააჩნია განაწილების მაღალი მოცულობა, გადალახვას ჰისტოჰემატურ ბარიერებს (მათ შორის პლაცენტარულ), აღწევს დედის რძეში.
მეტაბოლიზდება ღვიძლში. თირკმლებით გამოიყოფა 60-80% მეტაბოლიტების სახით (შეუცვლელი სახით გამოიყოფა დაახლოებით 5%), ნაწლავებიდან – 2%. პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით ფარმაკოკინეტიკა არ იცვლება. არ კუმულირდება.
ჩვენებები
- არტერიული ჰიპერტენზია
უკუჩვენებები
ენალაპრილი
ჰიპერმგრძნობელობა ენალაპრილისა და სხვა აგფ ინჰიბიტორების მიმართ. ანამნეზში აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობასთან დაკავშირებული ანგიონევროზული შეშუპების არსებობა, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა (კრეატინინის კლირენსი 30მლ/წთ-ზე ნაკლები), ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, 18 წლამდე ასაკი (ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის).
ენალაპრილის გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭიროა შემდეგი დაავადებების დროს: პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი, თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზი, ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზი, ჰიპერკალიემია, თირკმლის გადანერგვის შემდგომი მდგომარეობა, აორტული სტენოზი, მიტრალური სტენოზი (ჰემოდინამიკის დარღვევით), იდიოპათური ჰიპერტროფული სუბაორტული სტენოზი, შემაერთებელი ქსოვილის სისტემური დაავადებები, გულის იშემიური დაავადება, ცერებროვასკულური დაავადება, შაქრიანი დიაბეტი, თირკმლის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 30მლ/წთ-ზე მეტი), ღვიძლის უკმარისობა, პაცინტებში, რომლებიც იცავენ უმარილო დიეტას ან ჰემოდიალიზზე იმყოფებიან, იმუნოდეპრესანტებთან და სალურეტიკებთან ერთდროული მიღება, ხანდაზმულ პაციენტებში (65 წელზე ზემოთ).
ინდაპამიდი
ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის, სულფონამიდების სხვა წარმოებულების ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ, ანურია, ჰიპოკალიემია, ღვიძლის და/ან თირკმლის (მათ შორია ენცეფალოპათიით) გამოხატული უკმარისობა, ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი, 18 წლამდე ასაკი (ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის); QT ინტერვალის გამახანგრძლივებელი პრეპარატების ერთდროული მიღება.
სიფრთხილით ინიშნება დეკომპენსაციის სტადიაში შაქრიანი დიაბეტის, ჰიპერურიკემიის (განსაკუთრებით, რასაც თან ახლავს პოდაგრა და ურატული ნეფროლითიაზი) დროს.
გამოყენების მეთოდები და დოზირება
ენზიქსი: ენალაპრილის 1 ტაბლეტი (10მგ) და ინდაპამიდის 1 ტაბლეტი (2,5მგ) მიიღება პერორალურად, დილით ერთდროულად. არტერიული წნევის მაჩვნებლების დინამიკაზე დაყრდნობით ენალაპრილის დოზა დღეში ორჯერად მიღებამდე შეიძლება გაიზარდოს.
ენალაპრილის მაქსიმალური დღე-ღამური დოზა შეადგენს 40 მგ-ს, ინდაპამიდის – 2,5 მგ-ს.
თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დროს ენელაპრილის კუმულაცია დგება ფილტრაციის 10მლ/წთ-მდე დაქვეითების დროს. 80-30 მლ/წთ კრეატინინის კლირენსის დროს ენალაპრილის დოზა უნდა შეადგენდეს 5-10 მგ/დღეში.
გვერდითი მოვლენები
ენალაპრილი
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუ, სისუსტე, უძილობა, შფოთვა, ცნობიერების დაბინდვა, დაღლილობა, ძილიანობა (2-3%), ძალიან იშვიათად მაღალი დოზების მიღების შემთხვევაში ნერვიულობა, დეპრესია, პარესთეზიები.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: არაპროდუქტიული მშრალი ხველა, ინტერსტიციული პნევმონიტი, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი, რინორეა, ფარინგიტი.
გრძნობათა ორგანოების მხრივ: ვესტიბულური აპარატის დარღვევა, მხედევლობისა და სმენის დარღვევა, ხმაური ყურებში.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: სიმშრალე პირში, ანორექსია, დისპეპსიური მოშლილობანი (გულისრევა, ფაღარათი ან შეკრულობა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში), ნაწლავური გაუვალობა, პანკრეატიტი, ღვიძლის ფუნქციისა და ნაღველის გამოყოფის დარღვევა, ჰეპატიტი, სიყვითლე.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება, ორთოსტატული კოლაფსი, იშვიათად – ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, სტენოკარდია, მიოკარდიუმის ინფარქტი (ჩვეულებრივ დაკავშირებულია არტერიული წნევის გამოხატულ დაქვეითებასთან), არითმიები (წინაგულოვანი ბრადი- ან ტაქიკარდია, წინაგულების ციმციმი), გულისცემა, ფილტვის არტერიის განშტოებების თრომბოემბოლია, ტკივილი გულის არეში, გულის წასვლა.
ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკრეატინემია, შარდოვანას შემაცველობის მომატება, “ღვიძლის” ფერმენტების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია. იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნება ჰემატოკრიტისა და ჰემოგლობინის კონცენტრაციის შემცირება, ედსი-ს მომატება, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი (ავადმყოფებში აუტოიმუნური დაავადებებით), ეოზინოფილია.
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, სახის, კიდურების, ტუჩების, ენის, სახმო ხვრელისა და/ან ხორხის ანგიონევროზული შეშუპება, დისფონია, პოლიმორფული ერითემა, ექსფოლიაციური დერმატიტის, სტივენ-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, პემფიგუსი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზაცია, სეროზიტი, ვასკულიტი, მიოზიტი, ართრალგია, ართრიტი, სტომატიტი, გლოსიტი,
შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, პროტეინურია.
სხვა: ალოპეცია, ლიბიდოს დაქვეითება, ალები.
ინდაპამიდი
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: შესაძლებელია გულისრევა/ანორექსია, პირში სიმშრალე, გასტრალგია, ღებინება, ფაღარათი, შეკრულობა, მუცლის არეში დისკომფორტის შეგრძნება.
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: ასთენია, ნერვიულობა, თავის ტკივილი, თავბრუ, ძილიანობა, უძილობა, დეპრესია: იშვიათად – ადვილად დაღლილობა, საერთო სისუსტე, კუნთების სპაზმი, დაძაბულობა, გამღიზიანებლობა, შფოთვა.
გრძნობათა ორგანოების მხრივ: კონიუქტივიტი, მხედველობის დარღვევა.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: ხველა, ფარინგიტი, სინუსიტი, იშვიათად – რინიტი.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ჰიპოკალიემიისათვის დამახასიათებელი ცვლილებები ელექტროკარდიოგრამაზე, არითმიები, გულისცემა.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: ინფექციების განვითარების სიხშირის მომატება, ნიქტურია, პოლიურია
ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ქავილი, ჰემორაგიული ვასკულიტი.
ლაბორატორიული მაჩვენებლები: ჰიპოკალიემია, ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემიული ალკალოზი, სისხლის პლაზმაში შარდოვანას აზოტის მომატება, ჰიპერკრეატინინემია, გლუკოზურია, ჰიპერკალციემია.
სხვა: გრიპის მსგავსი სინდრომი, ტკივილი გულმკერდის არეში, ტკივილი ზურგში, ინფექციები, პოტენციის დაქვეითება, ლიბიდოს შემცირება, რინორეა, ოფლიანობა, სხეულის მასის დაკლება, პარესთეზიები, პანკრეატიტი, სისტემური წითელი მგლურას გამწვავება.
ჭარბი დოზირება
ენალაპრილი
სიმპტომები: არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება კოლაფსის, მიოკარდიუმის ინფარქტის, თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევის ან თრომბოემბოლიური გართულებების განვითარებამდეც კი, კრუნჩხვები, სტუპორი.
მკურნალობა: ავადმყოფები უნდა გადავიყვანოთ ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში დაბალი სასთუმალით. მსუბუქ შემთხვევებში ნაჩვენებია კუჭის გამორეცხვა და მარილოვანი ხსნარის მიღება. უფრო მძიმე შემთხვევების დროს რეკომენდებულია ღონისძიებები, რომლებიც მიმართულია არტერიული წნევის სტაბილიზაციაზე: ვენაში ფიზიოლოგიური ხსნარის, პლაზმის შემავსებლების, საჭიროების შემთხვევაში – ანგიოტენზი II-ის შეყვანა, ჰემოდიალიზი.
ინდაპამიდი
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, სისუსტე, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის დარღვევა, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა, ზოგიერთ შემთხვევაში – არტერიული წნევის ძლიერი დაქვეითება, თავბრუ, ძილიანობა, ცნობიერების დაბინდვა, სუნთქვის დათრგუნვა. პაციენტებში ღვიძლის ციროზით შესაძლებელია ღვიძლისმიერი კომის განვითარება.
მკურნალობა: კუჭის გამორეცხვა და/ან გააქტიურებული ნახშირის დანიშვნა, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის კორექცია, სიმპტომატური თერაპია. სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
ენალაპრილი
ენალაპრილის ერთდროულმა მიღებამ არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან შეიძლება გამოიწვიოს ენალაპრილის ჰიპოტენზიური ეფექტის დაქვეითება. ერთდროული მიღება კალიშემნახველ დიურეტიკებთან (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი), და ასევე კალიშემცველ პრეპარატებთან ზრდის ჰიპერკალიემის განვითარების საშიშროებას, ლითიუმის მარილებთან – ლითიუმის გამოყოფის შენელებას (ნაჩვენებია სისხლის პლაზმაში ლითიუმის კონცენტრაციის კონტროლი). ერთდროულმა მიღებამ სიცხის დამწევ და ტკივილგამაყუჩებელ სამკურნალო საშუალებებთან შეიძლება შეამციროს ენალაპრილის ეფექტურობა.
ენელაპრილი ასუსტებს ტეოფილინის შემცველი სამკურნალო საშუალებიბის მოქმედებას.
ენალაპრილის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას აძლიერებენ შარდმდენები, ბეტა-ადრენობლოკერები, მეთილდოპა, ნიტრატები, კალციუმის “ნელი” არხების ბლოკერები, ჰიდრალაზინი, პრაზოზინი.
იმუნოდეპრესანტები, ალოპურინოლი, ციტოსტატიკები აძლიერებენ ჰემატოქსიურობას. ძვლით ტვინის დამთრგუნველი პრეპარატებია ზრდიან ნეიტროპენიის და/ან აგრანულოციტოზის განვითარების საშიშროებას სასიკვდილო გამოსავლამდეც კი.
ინდაპამიდი
სალურეტები, საგულე გლიკოზიდები, გლუკო- და მინერალოკორტიკოიდები, ტეტრაკოზაქტიდი, ამფოტერიცინი B (ინტრავენური), საფაღარათო საშუელებები ზრდიან ჰიპოკალიემიის განვითარების საშიშროებას.
ერთდროული მიღებისას საგულე გლიკოზიდებთან მატულობს დიგიტალური ინტოქსიკაციის განვითარების შესაძლებლობა; კალციუმის პრეპარატებთან – ჰიპერკალციემიის; მეტფორმინთან – შესაძლებელია რძემჟაური აციდოზის გართულება.
სისხლის პლაზმაში ზრდის ლითიუმის იონების კონცენტრაციას (შარდთან ერთად გამოყოფის შემცირება), ლითიუმს გააჩნია ნეფროტოქსიური მოქმედება.
ასტემიზოლი, ინტრავენური ერითრომიცინი, პენტამიდინი, სულტოპრიდი, ტერფენადინი, ვინკამინი, Iა კლასის (ქინიდინი, დიზოპირამიდი) და III კლასის (ამიოდარონი, ბრეტილიუმი, სოთალოლი) ანტიარითმიულ პრეპარატებს შეუძლიათ გამოიწვიონ არითმია “პირუეტის” ტიპით.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, გლუკოკორტიკოიდული საშუალებები, ტეტრაკოზაქტიდი, სიმპათომიმეტები ამცირებენ ჰიპოტენზიურ ეფექტს, ბაკლოფენი – აძლიერებს. კალიშემნახველ დიურეტიკებთან კომბინაცია შესაძლებელია ეფექტური იყოს ავადმყოფების ზოგიერთ კატეგორიაში, თუმცა, ამ დროს არ გამოირიცხება ჰიპო- ან ჰიპერკალიემიის განვითარების შესაძლებლობა, განსაკუთრებით პაციენტებში შაქრიანი დიაბეტით და თირკმლის უკმარისობით. ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორები ზრდიან არტერიული ჰიპოტენზიის და/ან თირკმლის მწვავე უკმარისობის განვითარების საშიშროებას (განსაკუთრებით თირკმლის არტერიის სტენოზის არსებობისას).
მაღალი დოზებით იოდშემცველი კონტრასტული საშუალებების გამოყენებისას იზრდება თირკმლის ფუნქციის დარღვევის განვითარების საშიშროება (ორგანიზმის გაუწყლოება). იოდშემცველი კონტრასტული ნივთიერებების გამოყენებამდე ავადმყოფებმა უნდა აღადგინონ სითხის დანაკარგი. იმიპრამინული (ტრიციკლური) ანტიდეპრესანტები და ანტიფსიქოზური პრეპარატები აძლიერებენ ჰიპოტენზიურ მოქმედებას და ზრდიან ორთოსტატული ჰიპოტენზიის განვითარების საშიშროებას.
ციკლოსპორინი ზრდის ჰიპერკრეატინინემიის განვითარების საშიშროებას.
აქვეითებს არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების (კუმარინისა და ინდანდიონის წარმოებულების) ეფექტს შედედების ფაქტორების კონცენტრაციის მომატებით მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შემცირების და ღვიძლის მიერ მათი პროდუქციის მომატების შედეგად (შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის კორექცია).
აძლიერებს ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის ბლოკადას, რომელიც ვითარდება არადეპოლარიზებული მიორელაქსანტების ზემოქმედებით.
განსაკუთრებული მითითებანი
პაციენტები უნდა იყვნენ სამედიცინო მეთვალყურეობის ქვეშ 2 საათის განმავლობაში პრეპარატის საწყისი დოზის მიღებიდან და დამატებით 1 საათი არტერიული წნევის სტაბილიზაციამდე.
სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, აქტიური აგფ ინჰიბიტორების გამოყოფის შემცირება იწვევს სისხლის პლაზმაში მათი კონცენტრაციის მომატებას; მომატებულია ჰიპერკალიემიის, პროტეინურიის, ნეიროპენიის და აგრანულოციტოზის განვითარების საშიშროება. ასეთ პაციენტებში საჭიროა უფრო დაბალი დოზების გამოყენება და მათი უფრო იშვიათი გამოყენება და დოზების ნაკლები მომატება.
დიდი სისფრთხილით ინიშნება ენალაპრილი პაციენტებში აუტოიმუნური დაავადებებით, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებით, აორტული სტენოზის მძიმე ფორმებით, უცნობი წარმოშობის სუბაორტული კუნთოვანი სტენოზით ან გენერალიზებული ათეროსკლეროზით, სითხისა და მარილების დაკარგვის დროს, ერთდროული გამოყენებისას იმუნოდეპრესანტებთან და სალურეტიკებთან. თუ ენალაპრილის გამოყენებას წინ უსწრეფდა სალურეტიკებით მკურნალობა განსაკუთრებით პაციენტებში გულის ქრონიკული უკმარისობით, მატულობს ორთოსტატული ჰიპოტენზიის განვითარების საშიშროება, ამიტომ მკურნალობის დაწყებამდე საჭირო სითხისა და მარილების დანაკარგის კომპენსირება.
პარათირეოიდული ჯირკვლის ფუნქციების გამოკვლევამდე ენალაპრილის მიღება უნდა შევწყვიტოთ.
გვერდითი მოვლენები ან ქვინკეს შეშუპების განვითარების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შევწყვიტოთ და დავნიშნოთ შესაბამისი მკურნალობა.
ენალაპრილით მკურნალობის პერიოდიში ქირურგიული ჩარევების დროს შესაძლებელია არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარება, რომლის კორექცია უნდა მოხდეს სათანადო რაოდენობით სითხის შეყვანით.
არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან დიალიზზე, ვინაიდან ენალაპრილის გამოყენებას შეიძლება მოჰყვეს ანაფილაქტოიდური რეაქციები.
პაციენტებმა, რომლებიც ენალაპრილს ღებულობენ არ უნდა მიიღონ ალკჰოლი არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების საშიშროების გამო.
ხანგრძლივი თერაპიის პროცესში ნაჩვენებია პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი.
ზემოქმედება ავტომობილის მართვის, სხვა ტექნიკასთან ან დანადგარებთან მუშაობის უნარზე
სიფრთხილეა საჭირო სატრანსპორტო საშუალებების მართვის ან სხვა ისეთი სამუშაოს შესრულების დროს, რომელიც მომატებულ ყურადღებას საჭიროებს, ვინაიდან შესაძლებელია თავბრუ, განსაკუთრებით პრეპარატის საწყისი დოზის მიღების შემდეგ.
ინდაპამიდი
ავადმყოფებში, რომლებიც საგულე გლიკოზიდებს, საფაღარათო პრეპარატებს ღებულობენ, ჰიპერალდოსტერონიზმის ფონზე, და ასევე ხანდაზმული ასაკის პირებში ნაჩვენებია K+ იონების და კრეატინინის შემცველობის რეგულარული კონტროლი.
ინდაპამიდის მიღების ფონზე აუცილებელია სისხლის პლაზმაში K+, Na+ და Mg2+ (შეიძლება განვითარდეს ელექტროლიტური დარღვევები) იონების კონცენტრაციის, pH-ის, გლუკოზის, შარდმჟავას და ნარჩენი აზოტის კონცენტრაციების სისტემური კონტროლი.
განსაკუთრებით დიდი ყურადღებაა საჭიროა პაციენტებში ღვიძლის ციროზით (განსაკუთრებით შეშუპებებით ან ასციტით – მეტაბოლური ალკალოზის განვითარების საშიშორება, რომელიც ღვიძლის ენცელოპათიის გამოვლინებას აძლიერებს), გულის იშემიური დაავადებით, გულის უკმარისობით, და ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში. მაღალი რისკის ჯგუფს ეკუთვნიან პაციენტები ელექტროკარდიოგრამაზე გახანგრძლივებული QT ინტერვალით (თანდაყოლილი ან განვითარებადი რომელიმე პათოლოგიური პროცესის ფონზე).
სისხლში K+ კონცენტრაციის პირველი გაზომვა უნდა მოხდეს მკურნალობის პირველი კვირის განმავლობაში.
ჰიპერკალციემია ინდაპამიდის მიღების ფონზე შეიძლება იყოს ადრე არსებული ჰიპერპარათირეოზის შედეგი.
ავადმყოფებში შაქრიანი დიაბეტით ძალიან მნიშვნელოვანი სისხლში გლუკოზის კონტროლი, განსაკუთრებით ჰიპოკალიემიის არსებობისას.
მნიშვნელოვანმა დეჰიდრატაციამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის მწვავე უკმარისობა (გორგლოვანი ფილტრაციის შემცირება). ავადმყოფებში საჭიროა წყლის დანაკარგის კომპენსირება და მკურნალობის დასაწყისში თირკმლის ფუნქციების სათანადო კონტროლი.
დოპინგ-კონტროლის დროს ინდაპამიდმა შეიძლება დადებითი შედეგი მოგვცეს.
ავადმყოფებში არტერიული ჰიპერტენზიით და ჰიპონატრიემიით (შარდმდენების მიღების შედეგად) აუცილებელია ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორების მიღებამდე 3 დღით ადრე შეწყდეს დიურეტიკების მიღება (საჭიროების შემთხვევაში დიურეტიკების მიღება შეიძლება განახლდეს ცოტა მოგვიანებით), ან მათ ენიშნებათ ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორების საწყისი დაბალი დოზები.
სულფონამიდების წარმოებულს შეუძლიათ სისტემური წითელი მგლურას მიმდინარეობის გამწვავება (მხედევლობაში უნდა გვქონდეს ინდაპამიდის დანიშვნისას).
ეფექტურობა და უსაფრთხოება ბავშვებში დადგენილი არ არის.
ენალაპრილისა და ინდაპამიდის ერთდროული გამოყენება იწვევს ენალაპრილის ანტიჰიპერტენზიური ეფექტის გაძლიერებას.
გამოშვების ფორმა
ენზიქსი: ენალაპრილი 5 ტაბლეტი და ინდაპამიდის 5 ტაბლეტი ალ/პვქ (ალუმინიუმ/პოლივინილქლორიდის) ბლისტერში. 3 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები
15ºC-დან 25ºC-მდე ტემპერატურის პირობებში, სინოტივისაგან დაცულ ადგილას.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა
3 წელი. ნუ გამოიყენებთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისინობის ვადის გასვლის შემდეგ.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები
ექიმის რეცეპტით.
მწარმოებელი
“ჰემოფარმი კონცერნი ა.დ.”, სერბეთი და ჩერნოგორია
26300 ქ. ვრშაცი, ბეოგრადის გზა 66, სერბეთი და ჩერნოგორია
ტელ.: 13/821345, ფაქსი: 13/821424
წარმომადგენლობა მოსკოვში: ქ. მოსკოვი, ტრიფონოვსკაიას ქ. 45Б. ტელ. 684-05-52, ფაქსი 681-82-95
