1. რა არის პერუფენი და რისთვის გამოიყენება
თერაპიული ჩვენება:
რევმატოლოგია – მსუბუქი და ზომიერი რევმატული ტკივილი (ოსტეოართროზი / ოსტეოართრიტი).
ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება – პირველადი დისმენორეა, კბილის ტკივილი, ტრავმის შემდგომი ტკივილი (ამოვარდნილობა, დაჟეჟილობა, დაჭიმულობა, მოტეხილობა), მყესების მსუბუქი ან ზომიერი ტკივილი.
სიცხის დამწევი მოქმედება – ტემპერატურული რეაქცია (3 დღეზე ნაკლები).
სიცხის დასაწევად 3 თვეზე მეტი ასაკის ბავშვებში ხანმოკლე კურსის სახით.
მკურნალობის დაწყებიდან 3 დღის შემდეგ სიმპტომების გაუარესების ან დადებითი დინამიკის არარსებობის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.
2. რისი ცოდნაა საჭირო პერუფენის მიღებამდე
ნუ მიიღებთ პერუფენს, თუ
- გაქვთ ალერგია იბუპროფენის ან მედიკამენტის შემადგენლობაში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ (იხ. ნაწილი 6).
- თუ გაწუხებთ ან წარსულში გაწუხებდათ:
- აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით განპირობებული ასთმა, რინიტი, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება ან ბრონქოსპაზმი.
- კოაგულაციური დარღვევები (ცვლილებები სისხლის შედედების სისტემაში).
- წარსულში არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღებასთან დაკავშირებული სისხლდენა გასტრო-ინტესტინური ტრაქტიდან ან პერფორაცია.
- წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება, პეპტიური წყლულები ან მორეციდივე სისხლდენები გასტრო-ინტესტინური ტრაქტიდან (სისხლდენის ან წყლულის 2 ან მეტი დიაგნოსტირებული ეპიზოდი).
- გულის მწვავე უკმარისობა.
- თირკმლისა და ღვიძლის მწვავე უკმარისობა.
- ორსულობის მესამე ტრიმესტრი.
სიფრთხილის ზომები:
პერუფენის მიღებამდე მიმართეთ ექიმს.
არასასურველი მოვლენების შემცირება შესაძლებელია პერუფენის მინიმალური დოზის მიღებით მოკლე პერიოდის განმავლობაში (იხ. „პერუფენის გამოყენება“ და გასტრო-ინტესტინური და კარდიო-ვასკულარული გართულებები).
კარდიო-ვასკულარული და ცერებრო-ვასკულარული ეფექტები
აღწერილ იქნა არასტეროიდების გამოყენებასთან ასოცირებული სითხის შეკავებისა და შეშუპების შემთხვევები. ამგვარად, პაციენტები, რომლებსაც აღენიშნებათ ჰიპერტენზია ან გულის მსუბუქი და/ან საშუალო სიმძიმის შეგუბებითი უკმარისობა, საჭიროებენ პერიოდულ მონიტორინგს.
კლინიკური და ეპიდემიოლოგიური კვლევის მონაცემები მოწმობს, რომ იბუპროფენის გამოყენება მაღალი დოზებით (2400 მგ დღეში) ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში, ასოცირდებოდა თრომბოზული გართულებების განვითარების რისკის მატებასთან (მაგ.: მიოკარდიუმის ინფარქტი, ინსულტი). თუმცა, ეპიდემიოლოგიური კვლევებით იბუპროფენის დაბალი დოზებით (1200 მგ დღეში) მიღების დროს მიოკარდიუმის ინფარქტის რისკის მატება არ აღინიშნა.
პაციენტებს, რომელთაც აწუხებთ არაკონტროლირებადი არტერიული ჰიპერტენზია, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, გულის ქრონიკული იშემიური დაავადება, პერიფერიული არტერიების დაავადება და/ან ცერებრო-ვასკულარული პათოლოგია, იბუპროფენით მკურნალობა შეიძლება ჩაუტარდეთ მხოლოდ გულდასმით გამოკვლევის შემდეგ. მსგავსი სიფრთხილის ზომები გასათვალისწინებელია პაციენტებში, რომლებიც საჭიროებენ ხანგრძლივ თერაპიას და გააჩნიათ გულ-სისხლძარღვოვანი რისკ-ფაქტორები (არტერიული ჰიპერტენზია, ჰიპერლიპიდემია, დიაბეტი და არიან მწეველები). პერუფენის მსგავსი მედიკამენტების მიღება შესაძლოა ასოცირდებოდეს სტენოკარდიული შეტევების (მიოკარდიუმის ინფარქტი) და ინსულტის რისკის მცირე მატებასთან. რისკი მატულობს მაღალი დოზებისა და ხანგრძლივი კურსის შემთხვევაში. დაუშვებელია რეკომენდებული დოზისა და მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობის თვითნებური გაზრდა.
თუ გაწუხებთ გულისმხრივი პრობლემები ან გადაიტანეთ ინსულტი, ან ვარაუდობთ, რომ მიეკუთვნებით რისკ-ჯგუფს (მაგ.: გაქვთ მაღალი წნევა, დიაბეტი, ქოლესტერინის მაღალი დონე სისხლში ან ხართ მწეველი), მკურნალობის დაწყებამდე მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
დაუშვებელია პერუფენისა და სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების, ციკლოოქსიგენაზა 2-ის სელექციური ინჰიბიტორების ჩათვლით, ერთდროული გამოყენება.
განსაკუთრებულ ყურადღებას საჭიროებენ ასთმიანი ან ანამნეზში ბრონქოსპაზმის მქონე პაციენტები, ვინაიდან იბუპროფენმა შეიძლება გამოიწვიოს ბრონქოსპაზმის ინიცირება, მიდრეკილ პირებში.
ყურადღებას საჭიროებენ ნატრიუმისა და წყლის შეკავებისადმი მიდრეკილი თირკმლის, ღვიძლის და გულის უკმარისობის მქონე პაციენტები, ვინაიდან ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები (ასას) იწვევენ თირკმლის ფუნქციის გაუარესებას. ამგვარ პაციენტებში იბუპროფენი უნდა დაინიშნოს მინიმალური დოზით და საჭიროა თირკმლის ფუნქციის აქტიური მონიტორინგი.
ხანდაზმული პაციენტები: გვერდითი ეფექტების, განსაკუთრებით გასტრო-ინტესტინური ტრაქტიდან სისხლდენისა და პერფორაციის, განვითარების რისკი უფრო მაღალია ხანდაზმულ პაციენტებში და შესაძლოა ფატალური შედეგით დამთავრდეს.
სხვა ასას-ის მსგავსად, იბუპროფენი სიფრთხილით ინიშნება ხანდაზმულ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორებს ან ანგიოტენზინის ანტაგონისტებს. ამგვარი კომბინაციის დანიშვნის შემთხვევაში, პაციენტები საჭიროებენ თირკმლის ფუნქციის შემდგომ, პერიოდულ მონიტორინგს.
სხვა ასას-ის მსგავსად, იბუპროფენი ნიღბავს ინფექციის სიმპტომებს.
იბუპროფენი, ისევე, როგორც სხვა ასას, სიფრთხილით ინიშნება დეჰიდრატაციის მქონე პაციენტებში.
სხვა ასას-ის მსგავსად, იბუპროფენის ხანგრძლივად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის პაპილარული ნეკროზი და სხვა ტიპის დაზიანებები. ნეფროტოქსიკურობა აღინიშნა იმ პაციენტებშიც, რომელთა ორგანიზმში პროსტაგლანდინები უზრუნველყოფენ თირკმლის ნორმალური სისხლმომარაგების კომპენსატორულ შენარჩუნებას. ასეთ პაციენტებში ასას-ის დანიშვნა ამცირებს პროსტაგლანდინების დონეს და არაპირდაპირი გზით – სისხლის მიმოქცევას თირკმლებში, რამაც საბოლოო ჯამში, შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის დეკომპენსაცია. აღნიშნული მდგომარეობის განვითარების რისკის ქვეშ იმყოფებიან თირკმლის დარღვეული ფუნქციის, გულის უკმარისობის, ღვიძლის დისფუნქციის მქონე, დიურეტიკებზე და აგფ-ინჰიბიტორებზე მყოფი და ხანდაზმული პაციენტები. ასას-ის მიღების შეწყვეტა განაპირობებს მკურნალობამდე არსებული მდგომარეობის აღდგენას.
იბუპროფენის დანიშვნისას ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგს საჭიროებენ ღვიძლის დაზიანების სიმპტომების (ანორექსია, გულისრევა, ღებინება, სიყვითლე) და/ან დარღვეული ფუნქციური სინჯების (ტრანსამინაზები, ბილირუბინი, ტუტე ფოსფატაზა, გამა-გლუტამილ-ტრანსპეპტიდაზა) მქონე პაციენტები.
ტრანსამინაზების, კონიუგირებული ბილირუბინის ან ტუტე ფოსფატაზას დონის ორჯერ მატების შემთხვევაში, მედიკამენტის მიღება დაუყოვნებლივ წყდება და ხდება მიზეზის დადგენა. იბუპროფენის განმეორებითი გამოყენება დაუშვებელია.
სხვა ასას-ის მსგავსად, იბუპროფენი აინჰიბირებს თრომბოციტების აგრეგაციის და ზრდის სისხლდენის დროს ჯანმრთელ პაციენტებში.
გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკის მატების გამო არ არის რეკომენდებული იბუპროფენისა და აცეტილსალიცლის მჟავას, ისევე, როგორც სხვა აასს-ის კომბინირებული დანიშვნა.
იშვიათად აღინიშნა ასას-ის გამოყენებასთან ასოცირებული სერიოზული, ზოგჯერ ფატალური, კანისმიერი რეაქციები ექსფოლიაციური დერმატიტის, სტივენ-ჯონსის სინდრომის და ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზის სახით. მსგავსი გართულებების რისკი განსაკუთრებით მაღალია მკურნალობის დასაწყისში (ძირითადად პირველი თვის განმავლობაში). პერუფენის მიღება უნდა შეწყდეს კანზე გამონაყარის, ლორწოვანის დაზიანების ან ჰიპერმგრძნობელობის სხვა რეაქციების გამოვლინებისთანავე.
გასტრო-ინტესტინური სისხლდენა, ულცერაცია და პერფორაცია აღინიშნა ასას-ის გამოყენების სხვადასხვა ეტაპზე, გამაფრთხილებელი სიმპტომების ან ადრე გადატანილი სერიოზული გასტრო-ინტესტინური დაავადების არსებობით ან მათ გარეშე. გასტრო-ინტესტინური სისხლდენის, ულცერაციისა და პერფორაციის რისკი მატულობს ასას-ის დოზის ზრდასთან ერთად პაციენტებში, რომელთაც გადატანილი აქვთ პეპტიური წყლულები სისხლდენით ან პერფორაციით და ხანდაზმულ პაციენტებში. ასეთ შემთხვევებში, აუცილებელია პაციენტების გაფრთხილება, მიმართონ ექიმს დისპეფსიური სიმპტომების და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის გამოვლენისთანავე მკურნალობის დასაწყისში.
ამგვარ პაციენტებში მკურნალობა იწყება მინიმალური ეფექტური დოზით. საჭიროა კუჭის დამცავი საშუალებების (მიზოპროსტოლი, პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები) ერთდროული დანიშვნა. განსაკუთრებით, თუ პაციენტი საჭიროებს დამატებით აცეტილსალიცილის მჟავას დაბალ დოზებს ან სხვა მედიკამენტებს, რომლებიც ზრდიან წყლულოვანი გართულებებისა და სისხლდენის განვითარების რისკს: კორტიკოსტეროიდები, ანტიკოაგულანტები (ვარფარინი), სეროტონინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორები, ანტიაგრეგანტები (აცეტილსალიცილის მჟავა).
პერუფენის მიღება უნდა შეწყდეს გასტრო-ინტესტინური ტრაქტიდან სისხლდენის ან წყლულების განვითარების შემთხვევაში.
მიმართეთ ექიმს, თუ დისმენორეას თან ახლავს სხვა უჩვეულო სიმპტომები.
იბუპროფენის ფონზე მხედველობითი დარღვევების გამოვლენის შემთხვევაში, შეწყვიტეთ მკურნალობა და მიმართეთ ოფთალმოლოგს.
პერუფენის ფონზე დაორსულება სირთულეს წარმოადგენს. მიმართეთ ექიმს, თუ გეგმავთ ორსულობას ან გაქვთ პრობლემები დაორსულებასთან დაკავშირებით.
სხვა მედიკამენტების გამოყენება
აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ იღებთ, ახლო წარსულში იღებდით ან შესაძლოა მიიღოთ რაიმე მედიკამენტი.
ლითიუმი: ასას აქვეითებენ ლითიუმის თირკმლისმიერ კლირენსს, ზრდიან მის კონცენტრაციას პლაზმაში და იწვევენ ინტოქსიკაციას. იბუპროფენის კომბინირების შემთხვევაში ლითიუმის პრეპარატებთან, საჭიროა ლითიუმის კონცენტრაციის მონიტორინგი სისხლის პლაზმაში.
მეტოტრექსატი: ასას ზრდიან მეტოტრექსატის კონცენტრაციას პლაზმაში.
საგულე გლიკოზიდები: ასას ამწვავებენ გულის უკმარისობას, აქვეითებენ გლომერულ ფილტრაციას და ზრდიან საგულე გლიკოზიდების კონცენტრაციას პლაზმაში.
ქოლესტირამინი: იბუპროფენისა და ქოლესტირამინის კომბინირებული დანიშვნა აქვეითებს იბუპროფენის აბსორბციას გასტრო-ინტესტინური ტრაქტიდან.
ციკლოსპორინი: ასას-ის და ციკლოსპორინის ერთდროული დანიშვნა ზრდის ნეფროტოქსიკური გართულებების რისკს.
დიურეტიკები, ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის (ამფ) ინჰიბიტორები და ანგიოტენზინ II ანტაგონისტები: ასას აქვეითებენ დიურეტიკებისა და სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ეფექტურობას.
თირკმლის ფუნქციური დარღვევების მქონე პაციენტებში, იბუპროფენის, ამფ ინჰიბიტორებისა და ანგიოტენზინ II ანტაგონისტების ერთდროული დანიშვნა აუარესებს თირკმლის მდგომარეობას.
ციკლოოქსიგენაზა-2-ის სელექციური ინჰიბიტორები: არ არის რეკომენდებული სხვა ასას-თან, მათ შორის ციკლოოქსიგენაზა-2-ის სელექციურ ინჰიბიტორებთან კომბინირება, გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკის მატების გამო.
კორტიკოსტერიდები: იზრდება გასტრო-ინტესტინური წყლულებისა და სისხლდენის განვითარების რისკი.
ანტიკოაგულანტები: ასას აძლიერებენ ანტიკოაგულანტების, მაგ.: ვარფარინის, ეფექტს.
აცეტილსალიცილის მჟავა: გარკვეული მედიკამენტების, როგორიცაა ანტიკოაგულანტები (აცეტილსალიცილის მჟავა, ვარფარინი, ტიკლოპიდინი), ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები (ამფ ინჰიბიტორები: კაპტოპრილი, ბეტა-ადრენორეცეპტორების ბლოკატორები, ანგიოტენზინ II ანტაგონისტები) და სხვ. აქვეითებს იბუპროფენის ეფექტურობას, ან პირიქით, ქვეითდება მათი ეფექტი. ამიტომ, ყოველთვის მიმართეთ ექიმს, თუ იღებთ იბუპროფენს სხვა მედიკამენტებთან კომბინაციაში.
ანტიაგრეგანტები და სეროტონინის უკუმიტაცების სელექციური ინჰიბიტორები: იზრდება გასტრო-ინტესტინური სისხლდენების რისკი.
ამინოგლიკოზიდები: ასას აქვეითებენ ამინოგლიკოზიდების ელიმინაციას.
გინკგო ბილობა: იზრდება სისხლდენის რისკი.
მიფეპრისტონი: ასას აქვეითებენ მიფეპრისტონის ეფექტურობას.
ქინოლონების რიგის ანტიბიოტიკები: ასას-თან კომბინირებისას იზრდება გულყრების განვითარების რისკი.
ტაკროლიმუსი: მატულობს ნეფროტოქსიკურობის რისკი.
ზიდოვუდინი: მატულობს ჰემატოლოგიური გართულებების რისკი.
სულფანილშარდოვანას წარმოებულები: ასას ზრდიან სულფანილშარდოვანას წარმოებულების ეფექტს (აღინიშნა ჰიპოგლიკემიის იშვიათი შემთხვევები იბუპროფენთან კომბინირების დროს).
CYP2C9 ინჰიბიტორები: იზრდება იბუპროფენის მიმართ მგრძნობელობა (CYP2C9 სუბსტრატი).
პერუფენის მიღება საკვებთან ერთად
პერუფენი მიიღება ჭამის შემდეგ.
ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ორსულობის ან ლაქტაციის პერიოდში, ორსულობაზე ეჭვის ან ორსულობის დაგეგმვის შემთხვევაში, მედიკამენტის მიღებამდე მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
ორსულობა
პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბიტორების ორსულობის ადრეულ პერიოდში მიღებისას, ეპიდემიოლოგიური კვლევების საფუძველზე, დადგენილ იქნა აბორტის, გულის მალფორმაციების (მანკის) და გასტროსხიზის (თეთრი ხაზის თიაქარი) რისკის მატება. პერუფენი არ არის რეკომენდებული ორსულობის პირველ და მეორე ტრიმესტრში, სასიცოცხლო ჩვენების გარეშე. პერუფენი უკუნაჩვენებია ორსულობის მესამე ტრიმესტრში.
არ არის რეკომენდებული პერუფენის გამოყენება მშობიარობის პერიოდში. შესაძლოა სამშობიარო აქტის დაგვიანება ან გახანგრძლივება დედისა და ნაყოფის სისხლდენების განვითარების მაღალი რისკით.
ლაქტაციის პერიოდი
არ არის რეკომენდებული პერუფენის მიღება ლაქტაციის პერიოდში.
ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარი
იბუპროფენი გავლენას ახდენს ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეზე. ამიტომ, განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის დროს.
3. პერუფენის მიღება
მედიკამენტი მიიღება გამოყენების ინსტრუქციის ან ექიმის და ფარმაცევტის მითითების შესაბამისად. ნებისმიერი ინფორმაცია გადაამოწმეთ ექიმთან.
დოზირების სქემა განსხვავდება პაციენტების, მათი ასაკის და კლინიკური სიტუაციის შესაბამისად.
5 მლ ხსნარი შეიცავს 100 მგ იბუპროფენს.
პერუფენი არ შეიცავს შაქარს და ინიშნება დიაბეტიკებში.
მოზრდილები:
მიუხედავად იმისა, რომ მოზრდილებისთვის არსებობს იბუპროფენის 200 მგ, 400 მგ და 600 მგ ფორმები, ყლაპვის პრობლემების შემთხვევაში, შესაძლებელია დაინიშნოს პერუფენი 15 მლ (300 მგ) – 4-ჯერ დღეში.
ხანდაზმულები:
არ საჭიროებენ დოზის კორექციას, გარდა თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებისა. ასეთ შემთხვევებში დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.
თირკმლის უკმარისობა:
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა.
თირკმლის ფუნქციის მსუბუქი და საშუალო დარღვევის შემთხვევაში ხდება საწყისი დოზის შემცირება.
იბუპროფენი არ არის რეკომენდებული თირკმლისა და ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებისთვის (იხ. სიფრთხილის ზომები).
პერუფენის სუსპენზიამ შეიძლება გამოიწვიოს პირისა და ყელის წვის გარდამავალი შეგრძნება;
გამოყენებამდე ბოთლი კარგად შეანჯღრიეთ.
მიღების გზა: ორალური.
მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა:
მერყეობს პაციენტების და მათი მდგომარეობის შესაბამისად.
გამოყენება ბავშვებში:
რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა შეადგენს 20-30 მგ/კგ ყოველ 6-8 საათში.
3-6 თვის ასაკის ბავშვები (> 5 კგ სხეულის მასით): 5 მგ/კგ - 3-ჯერ დღეში.
6 თვიდან 1 წლამდე ასაკის ბავშვები: 2,5 მლ (50 მგ) - 3-ჯერ დღეში.
1-2 წლის ასაკის ბავშვები: 2,5 მლ (50 მგ) - 3-4-ჯერ დღეში.
3-7 წლის ასაკის ბავშვები: 5 მლ (100 მგ) - 3-4-ჯერ დღეში.
8-12 წლის ასაკის ბავშვები: 10 მლ (200 მგ) - 3-4-ჯერ დღეში.
იუვენილური იდიოპათიური ართრიტის სამკურნალოდ ინიშნება იბუპროფენის უფრო მაღალი დოზები, მაგრამ არა უმეტეს 40 მგ/კგ დღეში.
იბუპროფენი არ არის რეკომენდებული 5 კგ-ზე ნაკლები სხეულის მასის მქონე ბავშვებში.
დოზის გადაჭარბება
დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს. იბუპროფენით მწვავე ინტოქსიკაციის სიმპტომებია: გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი და ძილიანობა. დოზის გადაჭარბების შემთხვეაში ხდება კუჭის ამორეცხვა და პაციენტს უტარდება სიმპტომური მკურნალობა.
სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.
დოზის გამოტოვება
ნუ მიიღებთ გაორმაგებულ დოზას გამოტოვებულის სანაცვლოდ.
დოზის გამოტოვების შემთხვევაში გააგრძელეთ მკურნალობა რეკომენდებული სქემის შესაბამისად.
დამატებითი შეკითხვების არსებობის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები
ყველა მედიკამენტის მსგავსად, პერუფენსაც შეუძლია გვერდითი ეფექტების გამოწვევა, თუმცა არა ყველა პაციენტში.
იბუპროფენის გვერდითი ეფექტები სხვა ასას-ის მსგავსია:
ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტია გასტრო-ინტესტინური გართულებები. აღნიშნული მედიკამენტების მიღების ფონზე აღინიშნა: გულისრევა, დისპეფსიური მოვლენები, ღებინება, სისხლიანი ღებინება, მეტეორიზმი, მუცლის ტკივილი, დიარეა, ყაბზობა, მელენა (სისხლიანი განავალი), აფთოზური სტომატიტი, გასტრო-ინტესტინური სისხლდენა, კოლიტის გამწვავება და კრონის დაავადება.
იმუნური დარღვევები
შეიძლება გამოვლინდეს არასპეციფიკური ალერგიული რეაქცია ან ანაფიალაქსია; რესპირატორული ტრაქტის რეაქტიულობის მატების (ასთმის ჩათვლით), ასთმის გაუარესების, ბრონქოსპაზმის ან დისპნოეს, კანის დაავადებების (სხვადასხვა სახის გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, პურპურა, ანგიონევროზული შეშუპება და ძალიან იშვიათად ბულოზური დერმატიტი (სტივენს-ჯონსის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი და მულტიფორმული ერითემა)) სახით.
გასტრო-ინტესტინური დარღვევები
იშვიათად - გასტრიტი, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლული.
იბუპროფენის ფონზე გასტრო-ინტესტინური პერფორაცია იშვიათია.
ძალიან იშვიათად აღწერილ იქნა პანკრეატიტის შემთხვევები.
პეპტიური წყლულები და პოტენციურად საშიში გასტრო-ინტესტინური სისხლდენა ძირითადად ხანდაზმულ პაციენტებში იქნა აღწერილი.
იბუპროფენის ორალურმა სუსპენზიამ შეიძლება გამოიწვიოს პირისა და ყელის წვის გარდამავალი შეგრძნება.
ზოგადი დარღვევები
აღწერილ იქნა იბუპროფენის მიღებასთან დაკავშირებული შეშუპება და დაღლილობის შეგრძნება.
კარდიო-ვასკულარული და ცერებრო-ვასკულარული დარღვევები
აღწერილ იქნა ასას-თან ასოცირებული შეშუპება, ჰიპერტენზია და გულის უკმარისობა.
კლინიკური და ეპიდემიოლოგიური კვლევის მონაცემები მოწმობს, რომ იბუპროფენის გამოყენება მაღალი დოზებით (2400 მგ დღეში) ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში, ასოცირდებოდა თრომბოზული გართულებების განვითარების რისკის მატებასთან (მაგ.: მიოკარდიუმის ინფარქტი, ინსულტი) (იხ. სიფრთხილის ზომები).
პერუფენის მსგავსი მედიკამენტების მიღება შესაძლოა ასოცირდებოდეს სტენოკარდიული შეტევების (მიოკარდიუმის ინფარქტი) და ინსულტის რისკის მცირე მატებასთან.
ბულოზური რეაქციები, სტივენს-ჯონსის სინდრომის და ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზის ჩათვლით - ძალიან იშვიათია.
სხვა, ძალიან იშვიათი მოვლენები შეიძლება გამოვლინდეს სხვადასხვა ორგანოთა სისტემის ფუნქციონირების დაქვეითებით:
ინფექციები: რინიტი და ასეპტიური მენინგიტი.
სისხლისა და ლიმფური სისტემის დარღვევები: ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, აპლასტიური ანემია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი და ჰემოლიზური ანემია.
ფსიქიკური დარღვევები: უძილობა, აგზნება, დეპრესია და გონების დაბინდვა.
ნერვული სისტემის დარღვევები: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, პარესთეზია, ძილიანობა და ოპტიკური ნევრიტი.
მხედველობის სისტემის დარღვევები: მხედველობის დარღვევა და ტოქსიკური ოპტიკური ნეიროპათია.
სმენისა და ლაბირინთული სისტემის დარღვევები: სმენის დაქვეითება, ვერტიგო (თავბრუსხვევა) და ხმაური ყურებში.
კანი და კანქვეშა ქსოვილები: ფოტოსენსიბილიზაცია.
საშარდე სისტემის დარღვევები: ნეფროტოქსიკურობა, ინტერსტიციული ნეფრიტი, ნეფროზული სინდრომი და თირკმლის უკმარისობა.
გვერდითი ეფექტების განვითარების ან ისეთი გვერდითი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში, რომლებიც მოცემულ გამოყენების ინსტრუქციაში არ არის აღწერილი, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
5. პერუფენის შენახვის პირობები
მედიკამენტი ინახება ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25˚C ტემპერატურაზე.
სინათლისაგან დასაცავად შეინახე ორიგინალ შეფუთვაში.
გამოიყენეთ გახსნიდან 3 თვის განმავლობაში.
ნუ გამოიყენებთ კოლოფზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ. გამოყენების ვადად მიიჩნევა შესაბამისი თვის ბოლო დღე.
გამოუყენებელ მედიკამენტს ნუ გადააგდებთ. ჰკითხეთ ფარმაცევტს, როგორ გაანადგუროთ იგი. ამგვარად დაიცავთ გარემოს დაბინძურებისაგან.
6. გამოშვების ფორმა და სხვა ინფორმაცია
პერუფენის შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება: იბუპროფენი. პერუფენის ყოველი 5 მლ შეიცავს 100 მგ იბუპროფენს.
დამხმარე ნივთიერებები: პროპილენგლიკოლი, გლიცერინი, ქსანტანის ფისი, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის ბენზოატი, პოლისორბატი 80, ნატრიუმის საქარინი, სორბიტოლი (70% ხსნარი), ტრინატრიუმის ციტრატი, ფორთოხლის არომატიზატორი და გაწმენდილი წყალი.
პერუფენის გამოშვების ფორმა
პერუფენი წარმოადგენს თეთრი ან პრაქტიკულად თეთრი ფერის ჰომოგენურ სუსპენზიას ფორთოხლის გემოთი.
პერუფენი გამოდის 200 მლ-იანი შუშის ბოთლში, საზომი საშუალებით.
გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.
