ნოვოკაინის 0,5% საინექციო ხსნარი
ქიმიური დასახელება:
პროკაინი – (ბეტა-დიეთილამინოეთილის ეთერის პარაამინო მჟავას ჰიდროქლორიდი).
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:
პრეპარატი წარმოადგენს უფერო, გამჭვირვალე სითხეს.
შემადგენლობა:
1 მლ ხსნარი შეიცავს 0,005 გ ნოვოკაინს
დამხმარე ნივთიერებები: საინექციო წყალი.
გამოშვების ფორმა:
0,5% საინექციო ხსნარი.
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ამინობენზოის მჟავას ეთერის ჯგუფის ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალება.
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატის საანესთეზიო მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებული ნატრიუმის არხების ბლოკადასთან, კალიუმის დენის დათრგუნვასთან, კალციუმის იონებთან კონკურენციასთან. აგრეთვე ფოსფოლიპიდური მემბრანის ზედაპირული დაჭიმულობის დაქვეითებასთან, ჟანგვა აღდგენითი პროცესების და იმპულსების გენერაციასთან და დათრგუნვასთან. პრეპარატი სისხლში მოხვედრისას ამცირებს აცეტილქოლინის წარმოქმნას, აქვეითებს პერიფერიული ქოლინორეაქტიული სისტემების აგზნებას, ავლენს ვეგეტატიურ განგლიებზე მაბლოკირებელ მოქმედებას, აქვეითებს გულის კუნთის და თავის ტვინის ქერქის მოტორული ზონის აგზნებას.
ფარმაკოკინეტიკა:
ორგანიზმში მოხვედრისას იგი შედარებით სწრაფად ჰიდროლიზდება და წარმოქმნის პარა-ამინობენზოის მჟავასა და დიეთილამინოეთანოლს.
გამოყენების ჩვენება:
პრეპარატი გამოიყენება როგორც ადგილობრივი ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება – ძირითადად ინფილტრაციული ანესთეზიის და სამკურნალო ბლოკადის სახით. ზედაპირული ანესთეზიის დროს პრეპარატი სუსტად აღწევს დაუზიანებელ ლორწოვან გარსში, რის გამოც ამ მიზნით მისი გამოყენება არ არის მიზანშეწონილი. ცალკეულ შემთხვევებში პრეპარატი შეიძლება გამოყენებულ იქნას კუჭისა და ნაწლავების წყლულოვანი დაზიანების დროს.
მიღების წესი და დოზირება:
ადგილობრივი საანესთეზიო მოქმედებისათვის პრეპარატის დოზა დამოკიდებულია მის კონცენტრაციაზე, ოპერაციული ჩარევის ხასიათზე, შეყვანის წესსზე, პაციენტის მდგომარეობასა და ასაკზე.
პარანეფრალური ბლოკადის დროს მოზრდილებში პრეპარატი შეჰყავთ 50-80 მლ 0,5% ან 100-150 მლ 0,25% ნოვოკაინის ხსნარი. ვაგოსიმპათიკური ბლოკადის დროს მოზრდილებში შეჰყავთ 30-100 მლ 0,25% ხსნარი. მოზრდილებში პრეპარატი შეჰყავთ 10-15 მლ 0,25-0,5% ხსნარის ოდენობით, რომელიც განზავებულია ფიზიოლოგიურ ხსნარში. ეგზემების, ნეიროდერმიტების და იშიაზის დროს ცირკულარული ან პარავერტებრალური ბლოკადის დროს იყენებენ 0,25-0,5%-იან ხსნარს. ვენაში შესაყვანი მაქსიმალური დოზა მოზარდებში შეადგენს 0,25 %-იან ხსნარს – 20 მლ ერთჯერადად (40 მლ - სადღეღამისო). მოზარდებში ინფილტრაციული ანესთეზიისათვის მაქსიმალური ერთჯერადი დოზაა 0,25% -ანი ხსნარის - 500 მლ, ხოლო 0,5%-ის - 150 მლ.
გვერდითი მოქმედება:
ნოვოკაინი როგორც წესი კარგი ტოლერანტობით ხასიათდება., მაგრამ მიუხედავად ამისა, მისი გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭიროა, ვინაიდან ზოგიერთ პაციენტებში მოსალოდნელია პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა (გონების დაბინდვა, საერთო სისუსტე, არტერიული წნევის დაქვეითება, კოლაფსი, შოკი). შესაძლებელია განვითარდეს ალერგიული რეაქციები კანის მხრივ (დერმატიტები, შეშუპება).
წინააღმდეგჩვენება:
პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:
პრეპარატი ნერვ-კუნთოვან გადაცემაზე ამცირებს ანტიქოლინესთერაზული საშუალებების ზემოქმედებას. ნოვოკაინის ვენაში შეყვანა აძლიერებს იმ სამკურნალო საშუალებების მოქმედებას, რომლებიც გამოიყენებიან სანარკოზედ. ნოვოკაინის ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებად გამოყენების მიზნით, რათა თავიდან ავიცილოთ პრეპარატით გამოწვეული გამონაყარის განვითარება, აგრეთვე იმისათვის, რომ გავახანგრძლივოთ მისი მოქმედება, 2-5- 10 მლ ნოვოკაინის ხსნარის 1 წვეთი უნდა განვაზავოთ 0,1% ადრენალინის ჰიდროქლორიდის ხსნარში. პერიფერიული სპაზმის მოსახსნელად და მოყინვით გამოწვეული მიკროცირკულაციის გასაუმჯობესებლად გამოიყენება 0,25% 10 მლ ნოვოკაინის, 2 მლ 2% პაპავერინის ჰიდროქლორიდის, 2 მლ 1% ნიკოტინის მჟავას და 10000 სე ჰეპარინის ნარევი.
ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს. პრეპარატით ადგილობრივი ანესთეზიის დროს შეყვანის ადგილი შესაძლებელია დავამუშავოთ ადრენალინით. პრეპარატის ვენაში შეყვანას აწარმოებენ ფორსირებული დიურეზის შემდეგ. მკურნალობა სიმპტომატურია.
განსაკუთრებული მითითება:
პრეპარატი სიფრთხილით შეჰყავთ გულის ბლოკადის, არითმიის, ბრადიკარდიის, ალერგიების, აგრეთვე ლაქტაციის დროს. გვერდითი მოვლენების გამოვლენის მიზნით ნოვოკაინი დასაწყისში გამოიყენება მცირე დოზებით. გვერდითი მოვლენების შესამცირებლად და მათ აღმოსაფხვრელად, საჭიროა ანტიჰისტამინური საშუალებებისა და კორტიკოსტეროიდების გამოყენება.
შენახვის პირობები და ვადა:
ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას
ვარგისიანობის ვადა - 2 წელი
გაცემის წესი:
რეცეპტით
შეფუთვა:
200 მლ ფლაკონებში
