როქსიჰექსალი
ROXIHEXAL
ROXIHEXAL
საერთაშორისო დასახელება - roxithromycin
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - მაკროლიდები
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
150მგ ტაბლეტი #10
300მგ ტაბლეტი #10
საერთაშორისო და ქიმიური დასახელება:
roxitromycin; ერითრომიცინ 9-{0-[(2-მეტოქსიეტოქსი)მეთილ] ოქსიმ};
ძირითადი ფიზიკო-ქიმიური მახასიათებლები:
თეთრი, მრგვალი ტაბლეტები, ორმხრივ ამოზნექილი ზედაპირით, ერთ მხარეს ხაზით და მეორე მხარეს კი შემდეგი მარკირებით “R150” an “R300”.
შემადგენლობა:
თითო აპკისებრი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს 150მგ ან 300მგ როქსტრომიცინს.
შემავსებლები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონ K30, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, დალექილი სილიციუმის ოქსიდი, პოლოქსამერი 188, მაგნიუმის სტეარატი;
დაფარვა: თეთრი (ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ტიტანის დიოქსიდი, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, პოლიეთილენგლიკოლი).
გამოშვების ფორმა: აპკისებრი გარსით დაფარული
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
როქსიტრომიცინი წარმოადგენს ნახევრად სინთეზურ ანტიობიოტიკს, ეკუთვნის მაკროლიდების ჯგუფს. როქსიტრომიცინის ანტიბაქტერიული სპექტრი მოიცავს გრამდადებით და გრამუარყოფით აერობულ და ანაერობულ მიკროორგანიზმებს.
როქსიტრომიცინის მიმართ მგრზნობელობა გააჩნიათ შემდეგ მიკროორგანიზმებს:
• აერობული ბაქტერიები - სტაფილოკოკები (მეტიცილინ-მდგრადი შტამების ჩათვლით), Corynebacterium spp., Listeria monocytogenes, Neisseria gonorrhoeae, N. meningitides, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori, Gardnerella vaginalis, Branhamella (Moraxella) catarrhalis, Legionella pneumophila. Haemophilus influenzae- ს შტამების მგრძნობელობა არ არის მყარი.
• ანაერობული ბაქტერიები –Bacteroides oralis, B. melaninogenicus, B.urealyticus, Clostridium perfringens, Eubacterium spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp. u Propionibacterium acnes.
Bacteroides fragilis, Clostridium difficile - ჩვეულებრივ მდგრადნი არიან როქსიტრომიცინის მიმართ.
როქსიტრომიცინი აქტიურია Chlamidia trachomatis, Ureaplazma ureolyticus, Mycoplasma pneumonie, Rickettsia rickettsii u R.conorii.
როქსიტრომიცინი მოქმედებს ბაქტერიოსტატულად, აინჰიბირებს ბაქტერიის კედლის ცილის სინთეზს.
ფარმაკოკინეტიკა
როქსიტრომიცინი ადვილად შეიწოვება და განისაზღვრება სისხლის პლაზმაში 15 წუთის შემდეგ; 150 მგ დოზის პერორალური გამოყენების შემდეგ პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 2 საათის განმავლობაში და შეადგენს საშუალოდ 6.6 მგ/ლ. პრეპარატის მიღება 12 საათიანი ინტერვალებით უზრუნველყოფს მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების მიმართ ეფექტური კონცენტრაციის შენარჩუნებას დღე-ღამის განმავლობაში. 12 საათიანი ინტერვალებით მრავალჯერადი მიღების შემდეგ კონცენტრაციის წონასწორობა მიიღწევა 2- 4 დღეში. კარგად შეიწოვება ქსოვილებსა (ფილტვებში, ნუშისებრ ჯირკვლებში, წინამდებარე ჯირკვალში) და ორგანიზმის სითხეებსა და მაკროფაგებში. ანტიბიოტიკი ნაწილობრივ მეტაბოლიზდება ღვიძლში, მისი ძირითადი ნაწილი გამოიყოფა ფეკალურ მასებთან ერთად (დაახლოებით 50%) უცვლელი სახით და ნაწილობრივ მეტაბოლიტების სახით. 12%-მდე გამოიყოფა თირკმლების მიერ, 15%-მდე ფილტვებით. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი პრეპარატის ერთჯერადი მიღების შემდეგ შეადგენს 10.5 საათს.
ჩვენებები
როქსიჰექალი ინიშნება იმ ინფექციური დაავადებების სამკურნალოდ, რომელთა გამომწვევი მიკროორგანიზმები მგრძნობიარენი არიან როქსიტრომიცინის მიმართ: მათ შორის ყურის, ცხვირის, ყელის ინფექციები (ლარინგიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი, სინუსიტი, შუა ოტიტი); სასუნთქი გზების ინფექცები, რომლებიც გადაეცემა სასქესო გზით, გონორეის გარდა), კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (ჩვეულებრივი ფერიმჭამელები, ფურუნკული, კარბუნკული, პიოდერმია).
მიღების წესები და დოზები
მოზრდილთათვის და ბავშვებისთვის 10 წლის ასაკის ზევით (რომელთა მასა არ აღემატება 40კგ-ს):
ჩვეულებრივ ინიშნება 300მგ დღე-ღამეში, რომელიც მიიღება 1-2-ჯერ (რაც გულისხმობს შემდეგს: 150მგ ყოველ 12 საათში, ან 300მგ ყოველ 24 საათში). დოზირება ღვიძლის ფუნქციის სერიოზული დარღვევების დროს აუცილებელია დოზის განახევრება, ანუ დღეღამეში - 150მგ.
დოზის კორექცია არ არის საჭირო პაციენტებში თირკმლების უკმარისობით და ხანშიშესულ ასაკში პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკური კვლევების გათვალისწინებით.
მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 5-10 დღეს, ჩვენებისა და კლინიკურ პასუხზე დამოკიდებულებით. დაავადების სიმპტომების გაქრობის შედეგ მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს არანაკლებ ორი დღისა.
ყელის სტრეპტოკოკური ინფექციების დროს მკურნალობის კურსი შეადგენს არანაკლებ 10 დღისა, რეციდივისა და შედგომი გართულებების განვითარების პრევენციი მიზნით. ანალოგიური წესი ვრცელდება ურეთრიტის, ცერვიციტის, ცერვიკოვაგინიტის მკურნალობის შემთხვევებშიც. ქლამიდიური ინფექციების შემთხვევაში თერაპია შეიძლება გაგრძელდეს 14 დღის განმავლობაშიც.
აპკისებრი გარსით დაფარული როქსიჰექსალის ტაბლეტს იღებენ ჭამამდე 15 წუთით. ტაბლეტი უნდა გადაყლაპულ იქნეს დაღეჭვის გარეშე საკმაო რაოდენობით წყლის დამატებით.
გვერდითი მოვლენები
გვერდითი ეფექტები ვითარდება იშვიათად, მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევაში საჭიროა თერაპიის შეწყვეტა. შესაძლებელია განვითარდეს კუჭნაწლავის ტრაქტის მოშლილობის სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, მუცლის შებერილობა, სპაზმური ხასიათის ტკივილი მუცლის არეში, ფაღარათი ან ყაბზობა, უმადობა). იშვიათად აღინიშნება კანის ჰიპერმგრძნობელობა (ჭინჭრის ციება, ქავილი, გამონაყარი) და სხეულის ტემპერატურეს მომატება. შესაძლებელია განვითარდეს კანდიდოზი, ღვიძლის ფერმენტების ან ბილირუბინის დონის შექცევადი მომატება, ქოლესტაზური ჰეპატიტი. გამონაკლის შემთხვევებში აღინიშნება თავის ტკივილი, ყურებში შუილი, ტაქიკარდია.
უკუჩვენება
როქსიტრომიცინის ან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის, აგრეთვე ნებისმიერი მაკროლიდური ანტიობიოტიკის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია.
უკუნაჩვენებია შემდეგ შემთხვევებში:
ორსულობის I ტრიმესტრი, ლაქტაციის პერიოდი; ბავშვებში 10 წლის ასაკის ზევით (რომელთა წონა აღემატება 40კგ-ს) როქსიტრომიცინის ერთდროული გამოყენება უკუნაჩვენებია: ტერფენადინთან, ასთემიზოლთან, ცისაპრიდთან, პიმოზიდთან ერთად ან ერგოტამინისა და დიჰიდროერგოტამინის შემცველ პრეპარატებტან ერთად.
ორსულობა და ლაქტაცია
როქსიტრომიცინის გამოყენება დასაშვებია ორსულობის II და II ტრიმესტრში მხოლოდ სასიცოცხლო აუცილებლობის დროს ექიმის კონტროლის ქვეშ. როქსიტრომიცინი ხვდება დედის რძეში, ამიტომ როქსიტრომიცინის დანიშვნა ლაქტაციის პერიოდში დასაშვებია მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენების შემთხვევაში.
განსაკუთრებული მითითებები
როქსიტრომიცინის გამოყენება თირკმლების ფუნქციის მოშლილობის დროს საჭიროა სიფრთხილით. ასეთ პაციენტებს პრეპარატი ენიშნებათ მხოლოდ უკიდურესი აუცილებლობის შემთხვევაში თირკმლის ფუნქციის პერიოდული კონტროლის ფონზე.
აღინიშნება ჯვარედინი რეზისტენტობა ერითრომიცინთან. როგორც სხვა ანტიბიოტიკების მიღების შემთხვევაში, მკურნალობის ხანგრძლივი და განმეორებითი კურსის ჩატარებამ შეიძლება განაპირობოს პრეპარატის მიმართ მიკროორგანზმების რეზისტენტობის ჩამოყალიბება ან მიკოზის განვითარება. ჰიპოკალიემიის, ატრიოვენტრიკულური გამტარებლობის დარღვევის, არითმიების, ან QT ინტერვალის გახანგრძლივების დროს როქსიტრომიცინის გამოყენება საჭიროა დიდი სიფრთხილით, ეკგ-ს პერიოდული კონტროლის ქვეშ, ჩვენების მკაცრად დაცვის პირობებში.
მძიმე და ხანგრძლივი დიარეის შემთხვევაში აუცილებელია გამოირიცხოს ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება. ანტიპერისტალტიკური საშუალებები უკუნაჩვენებია
ფსიქოფიზიკურ შესაძლებლობებზე გავლენა
თავბრუსხვევის განვითარების შემთხვევაში განსახილველია ავტომობილის მართვისა და ტექნიკასთან მუშაობის საკითხი.
ჭარბი დოზირება
მაკროლიდური ანტიბიოტიკების ჰიპერდოზირება შეიძლება გახდეს გულისრევისა და ღებინების განვითარების მიზეზი.
ძალზედ იშვიათად აღინიშნება ღვიძლის დაზიანების ნიშნები. დიდი რაოდენობით პრეპარატის მიღების შემთხვევაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომატური მკურნალობის ჩატარება. სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
როქსიტრომიცინის გამოყენება ერგოტამინისა და სხვა ალკალოიდების (Secale cornutum) შემცველ პრეპარატებთან ერთად არ შეიძლება. ერგოტამინს შეუძლია გამოიწვიოს არტერიების სპაზმი და მძიმე იშემია.
თეოფილინისა და როქსიტრომიცინის ერთდროული გამოყენების შემთხვევაში აღინიშნება სისხლის შრატში თეოფილინის დონის უმნიშვნელო მომატება. საჭიროა სიფრთხილე როქსიტრომიცინის ჩამოთვლილ პრეპარატებთან ერთად ერთდროული გამოყენების დროს: K ვიტამინის ანტაგონისტები, )ვარფარინი), გულის გლიკოზიდები, (დიგოქსინი), ციკლოსპორინი, ასთემიზოლი, ტერფენადინი, პიმოზიდი, ციზაპრიდი, მიდაზოლამი, დიზოპირამიდი. როქსიტრომიცინი და რიფამპიცინი კომბინაციაში ავლენენ სინერგისტულ მოქმედებას. სხვა ანტიბიოტიკებთან ან სხვა ქიმიოთერაპიულ საშუალებებთან კომბინაციას შესაძლოა ჰქონდეს სინერგიული ან ანტაგონისტური ეფექტი, ამიტომ საჭიროა ცალკეული ბაქტერიის შემთხვევაში ეფექტის განსაზღვრა.
შენახვის პირობები და ვადები
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, 25ºC-ზე დაბალ ტემპერატურაზე. ვარგისიანობა - 3 წელიწადი
აფთიაქში გაცემის წესი
პრეპარატი გაიცემა რეცეპტით
მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი - მაკროლიდები
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
150მგ ტაბლეტი #10
300მგ ტაბლეტი #10
საერთაშორისო და ქიმიური დასახელება:
roxitromycin; ერითრომიცინ 9-{0-[(2-მეტოქსიეტოქსი)მეთილ] ოქსიმ};
ძირითადი ფიზიკო-ქიმიური მახასიათებლები:
თეთრი, მრგვალი ტაბლეტები, ორმხრივ ამოზნექილი ზედაპირით, ერთ მხარეს ხაზით და მეორე მხარეს კი შემდეგი მარკირებით “R150” an “R300”.
შემადგენლობა:
თითო აპკისებრი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს 150მგ ან 300მგ როქსტრომიცინს.
შემავსებლები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონ K30, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, დალექილი სილიციუმის ოქსიდი, პოლოქსამერი 188, მაგნიუმის სტეარატი;
დაფარვა: თეთრი (ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ტიტანის დიოქსიდი, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, პოლიეთილენგლიკოლი).
გამოშვების ფორმა: აპკისებრი გარსით დაფარული
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
როქსიტრომიცინი წარმოადგენს ნახევრად სინთეზურ ანტიობიოტიკს, ეკუთვნის მაკროლიდების ჯგუფს. როქსიტრომიცინის ანტიბაქტერიული სპექტრი მოიცავს გრამდადებით და გრამუარყოფით აერობულ და ანაერობულ მიკროორგანიზმებს.
როქსიტრომიცინის მიმართ მგრზნობელობა გააჩნიათ შემდეგ მიკროორგანიზმებს:
• აერობული ბაქტერიები - სტაფილოკოკები (მეტიცილინ-მდგრადი შტამების ჩათვლით), Corynebacterium spp., Listeria monocytogenes, Neisseria gonorrhoeae, N. meningitides, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori, Gardnerella vaginalis, Branhamella (Moraxella) catarrhalis, Legionella pneumophila. Haemophilus influenzae- ს შტამების მგრძნობელობა არ არის მყარი.
• ანაერობული ბაქტერიები –Bacteroides oralis, B. melaninogenicus, B.urealyticus, Clostridium perfringens, Eubacterium spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp. u Propionibacterium acnes.
Bacteroides fragilis, Clostridium difficile - ჩვეულებრივ მდგრადნი არიან როქსიტრომიცინის მიმართ.
როქსიტრომიცინი აქტიურია Chlamidia trachomatis, Ureaplazma ureolyticus, Mycoplasma pneumonie, Rickettsia rickettsii u R.conorii.
როქსიტრომიცინი მოქმედებს ბაქტერიოსტატულად, აინჰიბირებს ბაქტერიის კედლის ცილის სინთეზს.
ფარმაკოკინეტიკა
როქსიტრომიცინი ადვილად შეიწოვება და განისაზღვრება სისხლის პლაზმაში 15 წუთის შემდეგ; 150 მგ დოზის პერორალური გამოყენების შემდეგ პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 2 საათის განმავლობაში და შეადგენს საშუალოდ 6.6 მგ/ლ. პრეპარატის მიღება 12 საათიანი ინტერვალებით უზრუნველყოფს მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების მიმართ ეფექტური კონცენტრაციის შენარჩუნებას დღე-ღამის განმავლობაში. 12 საათიანი ინტერვალებით მრავალჯერადი მიღების შემდეგ კონცენტრაციის წონასწორობა მიიღწევა 2- 4 დღეში. კარგად შეიწოვება ქსოვილებსა (ფილტვებში, ნუშისებრ ჯირკვლებში, წინამდებარე ჯირკვალში) და ორგანიზმის სითხეებსა და მაკროფაგებში. ანტიბიოტიკი ნაწილობრივ მეტაბოლიზდება ღვიძლში, მისი ძირითადი ნაწილი გამოიყოფა ფეკალურ მასებთან ერთად (დაახლოებით 50%) უცვლელი სახით და ნაწილობრივ მეტაბოლიტების სახით. 12%-მდე გამოიყოფა თირკმლების მიერ, 15%-მდე ფილტვებით. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი პრეპარატის ერთჯერადი მიღების შემდეგ შეადგენს 10.5 საათს.
ჩვენებები
როქსიჰექალი ინიშნება იმ ინფექციური დაავადებების სამკურნალოდ, რომელთა გამომწვევი მიკროორგანიზმები მგრძნობიარენი არიან როქსიტრომიცინის მიმართ: მათ შორის ყურის, ცხვირის, ყელის ინფექციები (ლარინგიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი, სინუსიტი, შუა ოტიტი); სასუნთქი გზების ინფექცები, რომლებიც გადაეცემა სასქესო გზით, გონორეის გარდა), კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (ჩვეულებრივი ფერიმჭამელები, ფურუნკული, კარბუნკული, პიოდერმია).
მიღების წესები და დოზები
მოზრდილთათვის და ბავშვებისთვის 10 წლის ასაკის ზევით (რომელთა მასა არ აღემატება 40კგ-ს):
ჩვეულებრივ ინიშნება 300მგ დღე-ღამეში, რომელიც მიიღება 1-2-ჯერ (რაც გულისხმობს შემდეგს: 150მგ ყოველ 12 საათში, ან 300მგ ყოველ 24 საათში). დოზირება ღვიძლის ფუნქციის სერიოზული დარღვევების დროს აუცილებელია დოზის განახევრება, ანუ დღეღამეში - 150მგ.
დოზის კორექცია არ არის საჭირო პაციენტებში თირკმლების უკმარისობით და ხანშიშესულ ასაკში პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკური კვლევების გათვალისწინებით.
მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 5-10 დღეს, ჩვენებისა და კლინიკურ პასუხზე დამოკიდებულებით. დაავადების სიმპტომების გაქრობის შედეგ მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს არანაკლებ ორი დღისა.
ყელის სტრეპტოკოკური ინფექციების დროს მკურნალობის კურსი შეადგენს არანაკლებ 10 დღისა, რეციდივისა და შედგომი გართულებების განვითარების პრევენციი მიზნით. ანალოგიური წესი ვრცელდება ურეთრიტის, ცერვიციტის, ცერვიკოვაგინიტის მკურნალობის შემთხვევებშიც. ქლამიდიური ინფექციების შემთხვევაში თერაპია შეიძლება გაგრძელდეს 14 დღის განმავლობაშიც.
აპკისებრი გარსით დაფარული როქსიჰექსალის ტაბლეტს იღებენ ჭამამდე 15 წუთით. ტაბლეტი უნდა გადაყლაპულ იქნეს დაღეჭვის გარეშე საკმაო რაოდენობით წყლის დამატებით.
გვერდითი მოვლენები
გვერდითი ეფექტები ვითარდება იშვიათად, მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევაში საჭიროა თერაპიის შეწყვეტა. შესაძლებელია განვითარდეს კუჭნაწლავის ტრაქტის მოშლილობის სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, მუცლის შებერილობა, სპაზმური ხასიათის ტკივილი მუცლის არეში, ფაღარათი ან ყაბზობა, უმადობა). იშვიათად აღინიშნება კანის ჰიპერმგრძნობელობა (ჭინჭრის ციება, ქავილი, გამონაყარი) და სხეულის ტემპერატურეს მომატება. შესაძლებელია განვითარდეს კანდიდოზი, ღვიძლის ფერმენტების ან ბილირუბინის დონის შექცევადი მომატება, ქოლესტაზური ჰეპატიტი. გამონაკლის შემთხვევებში აღინიშნება თავის ტკივილი, ყურებში შუილი, ტაქიკარდია.
უკუჩვენება
როქსიტრომიცინის ან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის, აგრეთვე ნებისმიერი მაკროლიდური ანტიობიოტიკის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია.
უკუნაჩვენებია შემდეგ შემთხვევებში:
ორსულობის I ტრიმესტრი, ლაქტაციის პერიოდი; ბავშვებში 10 წლის ასაკის ზევით (რომელთა წონა აღემატება 40კგ-ს) როქსიტრომიცინის ერთდროული გამოყენება უკუნაჩვენებია: ტერფენადინთან, ასთემიზოლთან, ცისაპრიდთან, პიმოზიდთან ერთად ან ერგოტამინისა და დიჰიდროერგოტამინის შემცველ პრეპარატებტან ერთად.
ორსულობა და ლაქტაცია
როქსიტრომიცინის გამოყენება დასაშვებია ორსულობის II და II ტრიმესტრში მხოლოდ სასიცოცხლო აუცილებლობის დროს ექიმის კონტროლის ქვეშ. როქსიტრომიცინი ხვდება დედის რძეში, ამიტომ როქსიტრომიცინის დანიშვნა ლაქტაციის პერიოდში დასაშვებია მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენების შემთხვევაში.
განსაკუთრებული მითითებები
როქსიტრომიცინის გამოყენება თირკმლების ფუნქციის მოშლილობის დროს საჭიროა სიფრთხილით. ასეთ პაციენტებს პრეპარატი ენიშნებათ მხოლოდ უკიდურესი აუცილებლობის შემთხვევაში თირკმლის ფუნქციის პერიოდული კონტროლის ფონზე.
აღინიშნება ჯვარედინი რეზისტენტობა ერითრომიცინთან. როგორც სხვა ანტიბიოტიკების მიღების შემთხვევაში, მკურნალობის ხანგრძლივი და განმეორებითი კურსის ჩატარებამ შეიძლება განაპირობოს პრეპარატის მიმართ მიკროორგანზმების რეზისტენტობის ჩამოყალიბება ან მიკოზის განვითარება. ჰიპოკალიემიის, ატრიოვენტრიკულური გამტარებლობის დარღვევის, არითმიების, ან QT ინტერვალის გახანგრძლივების დროს როქსიტრომიცინის გამოყენება საჭიროა დიდი სიფრთხილით, ეკგ-ს პერიოდული კონტროლის ქვეშ, ჩვენების მკაცრად დაცვის პირობებში.
მძიმე და ხანგრძლივი დიარეის შემთხვევაში აუცილებელია გამოირიცხოს ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება. ანტიპერისტალტიკური საშუალებები უკუნაჩვენებია
ფსიქოფიზიკურ შესაძლებლობებზე გავლენა
თავბრუსხვევის განვითარების შემთხვევაში განსახილველია ავტომობილის მართვისა და ტექნიკასთან მუშაობის საკითხი.
ჭარბი დოზირება
მაკროლიდური ანტიბიოტიკების ჰიპერდოზირება შეიძლება გახდეს გულისრევისა და ღებინების განვითარების მიზეზი.
ძალზედ იშვიათად აღინიშნება ღვიძლის დაზიანების ნიშნები. დიდი რაოდენობით პრეპარატის მიღების შემთხვევაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომატური მკურნალობის ჩატარება. სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
როქსიტრომიცინის გამოყენება ერგოტამინისა და სხვა ალკალოიდების (Secale cornutum) შემცველ პრეპარატებთან ერთად არ შეიძლება. ერგოტამინს შეუძლია გამოიწვიოს არტერიების სპაზმი და მძიმე იშემია.
თეოფილინისა და როქსიტრომიცინის ერთდროული გამოყენების შემთხვევაში აღინიშნება სისხლის შრატში თეოფილინის დონის უმნიშვნელო მომატება. საჭიროა სიფრთხილე როქსიტრომიცინის ჩამოთვლილ პრეპარატებთან ერთად ერთდროული გამოყენების დროს: K ვიტამინის ანტაგონისტები, )ვარფარინი), გულის გლიკოზიდები, (დიგოქსინი), ციკლოსპორინი, ასთემიზოლი, ტერფენადინი, პიმოზიდი, ციზაპრიდი, მიდაზოლამი, დიზოპირამიდი. როქსიტრომიცინი და რიფამპიცინი კომბინაციაში ავლენენ სინერგისტულ მოქმედებას. სხვა ანტიბიოტიკებთან ან სხვა ქიმიოთერაპიულ საშუალებებთან კომბინაციას შესაძლოა ჰქონდეს სინერგიული ან ანტაგონისტური ეფექტი, ამიტომ საჭიროა ცალკეული ბაქტერიის შემთხვევაში ეფექტის განსაზღვრა.
შენახვის პირობები და ვადები
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, 25ºC-ზე დაბალ ტემპერატურაზე. ვარგისიანობა - 3 წელიწადი
აფთიაქში გაცემის წესი
პრეპარატი გაიცემა რეცეპტით
მწარმოებელი ფირმა, ქვეყანა
სალუტას ფარმა
გერმანია
გერმანია
