ვესიზიმი 10 10მგ #10ტ

სოლიფენაცინის სუქცინატის ტაბლეტები 10 მგ

ვესიზიმი 10

VESIZIM 10

სავაჭრო დასახელება

ვესიზიმი 10

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელი

სოლიფენაცინის სუქცინატი

წამლის ფორმა

აპკით შემოგარსული ტაბლეტი

შემადგენლობა

აპკით შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:

სოლიფენაცინის სუქცინატს 10 მგ

აღწერა

წითელი ფერის, მრგვალი, ორმხრივამობურცული, აპკით შემოგარსული ტაბლეტი, ერთ მხარეს გამყოფი ხაზით, მეორე მხარეს გლუვი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა:

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: შარდსასქესო სისტემის ანტისპაზმური საშუალება;

ATC Code: G04BD08

მოქმედების მექანიზმი: სოლიფენაცინი არის კონკურენტული, ქოლინერგიული რეცეპტორის სპეციფიკური ანტაგონისტი. შარდის ბუშტი ინერვირებულია პარასიმპათიკური ქოლინერგული ნერვებით. აცეტილქოლინი კუმშავს მომჭერის გლუვ კუნთს კუნთოვანი რეცეპტორების მეშვეობით, რომელთაგან უპირატესად M3 ქვეტიპი მონაწილეობს. In vitro და in vivo ფარმაკოლოგიური კვლევები მიუთითებს, რომ სოლიფენაცინი წარმოადგენს კუნთოვანი M3 ქვეტიპის რეცეპტორის კონკურენტულ ინჰიბიტორს. გარდა ამისა, სოლიფენაცინმა აჩვენა, რომ ის არის სპეციფიკური ანტაგონისტი კუნთოვანი რეცეპტორებისათვის, სხვადასხვა რეცეპტორებისა და იონური არხების მიმართ დაბალი, ან არარსებული კავშირის ტესტირების შედეგად.

ფარმაკოდინამიკური ეფექტები: 5 მგ-დან 10 მგ-მდე დოზით სოლიფენაცინით მკურნალობა ყოველდღიურად იქნა შესწავლილი რამდენიმე ორმაგად ბრმა, რანდომიზებულ, კონტროლირებულ კლინიკურ კვლევებში, მამაკაცებსა და ქალებში ჰიპერაქტიური შარდის ბუშტით.

სოლიფენაცინის 5 მგ და 10 მგ დოზებმა აჩვენა სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი გაუმჯობესებები პირველად და მეორად ბოლო წერტილებით, შედარებული პლაცებოსთან. ეფექტურობა აღინიშნებოდა მკურნალობის დაწყებიდან ერთ კვირაში და დასტაბილურდა 12 კვირის განმავლობაში. გრძელვადიანმა ღია ეტიკეტის კვლევამ აჩვენა, რომ ეფექტურობა შენარჩუნდა მინიმუმ 12 თვის განმავლობაში. მკურნალობის 12 კვირის შემდეგ პაციენტების დაახლოებით 50%, რომელიც მკურნალობამდე განიცდიდა შეუკავებლობას, განთავისუფლდნენ შეუკავებლობის ეპიზოდებისგან და, ამას გარდა, პაციენტთა 35% -მა მიაღწია დღეში 8 შარდდენაზე ნაკლებ სიხშირეს. ჰიპერაქტიური შარდის ბუშტის სისტემების მკურნალობა იძლევა ხარისხიან ცხოვრებასთან დაკავშირებულ რიგ სარგებელს, როგორიცაა ზოგადი ჯანმრთელობის აღქმა, შეუკავებლობის გავლენა, როლური შეზღუდვები, ფიზიკური შეზღუდვები, სოციალური შეზღუდვები, ემოციები, სიმპტომის სიმწვავე, სიმწვავის ზომები და ძილი/ენერგია .

ფარმაკოკინეტიკა:

შეთვისება: სოლიფენაცინის ტაბლეტების მიღების შემდეგ, სოლიფენაცინის მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციები (C_max) მიიღწევა 3-დან 8 საათამდე პერიოდში. t_max დამოკიდებული არ არის დოზაზე. C_max და ფართობი მრუდის ქვეშ (auc) დოზასთან პროპორციულად იზრდება 5-დან 40 მგ-მდე. აბსოლუტური ბიომისაწვდომობა არის დაახლოებით 90%.

სურსათის მიღება არ მოქმედებს სოლიფენაცინის C_max და auc-ზე.

განაწილება: ინტრავენური მიღების შემდეგ სოლიფენაცინის გავრცელების აშკარა მოცულობა არის დაახლოებით 600 L. სოლიფენაცინი ძალზე მნიშვნელოვნად (დაახლოებით 98%) არის დაკავშირებული პლაზმურ პროტეინებთან, პირველად გლიკოპროტეინთან a₁-მჟავის.

ბიოტრანსფორმაცია: სოლიფენაცინი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში, უპირველესად ციტოქრომის P450 3A4 (CYP3A4) მიერ. თუმცა, არსებობს ალტერნატიული მეტაბოლიზმის გზები, რომლებიც ხელს უწყობენ სოლიფენაცინის მეტაბოლიზმს. სოლიფენაცინის სისტემური კლირენსი არის დაახლოებით 9.5 ლ/სთ და სოლიფენაცინის საბოლოო ნახევრადდაშლა 45-68 საათს შეადგენს. პერორალური მიღების შემდეგ, ერთი ფარმაკოლოგიურად აქტიური (4R- ჰიდროქსი-სოლიფენაცინი) და სამი არააქტიური მეტაბოლიტი (სოლიფენაცინის N-გლუკორონიდი, N-ოქსიდი და 4R-ჰიდროქსი-N-ოქსიდი) გამოვლინდა პლაზმაში. გამოყოფა: 10მგ [c-მარკირებული]-სოლიფენაცინის ერთჯერადი ადმინისტრირების შემდეგ, რადიოაქტიურობის დაახლოებით 70% გამოვლინდა შარდში და 23% ფეკალიებში 26 დღის განმავლობაში. შარდში რადიოაქტივობის დაახლოებით 11% იქნა დადგენილი, როგორც უცვლელი აქტიური ნივთიერება; დაახლოებით 18% როგორც N-ოქსიდის მეტაბოლიტი, 9% როგორც 4R-ჰიდროქსი-N-ოქსიდის მეტაბოლიტი და 8% როგორც 4R-ჰიდროქსი – N –ოქსიდის მეტაბოლიტი (აქტიური მეტაბოლიტი).

ლინეარულობა/არალინეარულობა: ფარმაკოკინეტიკა არის ლინეარული თერაპიული დოზის დიაპაზონში.

მოსახლეობის სხვა სპეციალური ჯგუფები

ხანდაზმულები: საჭირო არ არის დოზის კორექცია პაციენტის ასაკის მიხედვით. ხანდაზმულ პაციენტებში სოლიფენაცინის ზემოქმედება, გამოხატული, როგორც auc, სოლიფენაცინის სუქცინატის შეყვანის შემდეგ (5 მგ და 10 მგ დღეში ერთხელ) მსგავსი იყო ჯანმრთელი ხანდაზმული სუბიექტების (65-დან 80 წლამდე ასაკის) და ჯანმრთელი ახალგაზრდა სუბიექტებისა (55 წელზე ნაკლები ასაკის). შეთვისების საშუალო მაჩვენებელი, გამოხატული როგორც t_max ოდნავ დაბალი იყო ხანდაზმულებში და საბოლოო ნახევრად დაშლა იყო დაახლოებით 20%-ით ხანგრძლივი ხანდაზმულ სუბიექტებში. ეს ზომიერი განსხვავებები არ იყო კლინიკურად მნიშვნელოვანი. ბავშვებში და მოზარდებში სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკა დადგენილი არ არის.

სქესი: სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკაზე გავლენას არ ახდენს სქესი.

რასა: სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკაზე გავლენას არ ახდენს რასა.

თირკმლის უკმარისობა: სოლიფენაცინის auc და c_max მსუბუქი და ზომიერი თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში, მნიშვნელოვნად არ განსხვავდებოდა ჯანმრთელი მოხალისეების მონაცემებისგან. მწვავე უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წთ) სოლიფენაცინის ზემოქმედება მნიშვნელოვნად აღემატებოდა ვიდრე c_max 30%, auc 100% და t 60%-ზე მეტი მატების კონტროლის დროს. სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი კავშირი შეინიშნებოდა კრეატინინის კლირენსსა და სოლიფენაცინის კლირენსს შორის.

ჰემოდიალიზს დაქვემდებარებულ პაციენტებში ფარმაკოკინეტიკა არ ყოფილა შესწავლილი.

ღვიძლის უკმარისობა

ზომიერი ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში (ბავშვის-pugh მაჩვენებელი 7-დან 9-მდე) C_max-ზე გავლენას არა აქვს ადგილი, auc მატულობს 60%-ით და t გაორმაგებულია

გამოყენების ჩვენებები

შარდის შეუკავებლობის სიმპტომური მკურნალობა და/ან შარდვის გაზრდილი სიხშირე და გადაუდებელი აუცილებლობა, რასაც შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ჰიპერაქტიური შარდის ბუშტის სინდრომის მქონე პაციენტებში.

დოზა და მიღების წესი

დოზა

მოზრდილები, ხანდაზმულების ჩათვლით:

რეკომენდირებული დოზაა სოლიფენაცინ სუქცინატის 5 მგ დღეში ერთხელ. საჭიროების შემთხვევაში, დოზა შეიძლება გაიზარდოს სოლიფენაცინ სუკცინატის 10მგ-მდე დღეში ერთხელ.

პედიატრიული პოპულაცია:

ბავშვებში სოლიფენაცინის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ჯერ კიდევ არ არის დადგენილი. ამდენად, სოლიფენაცინი არ უნდა იქნას გამოყენებული ბავშვებში.

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტები:

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებისთვის საჭირო არ არის დოზის კორექცია (კრეატინინის კლირენსი 30მლ/წთ). პაციენტებს, რომლებსაც აქვთ მწვავე უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 30მლ/წთ) უნდა მოეპყრათ სიფრთხილით და მიიღონ არა უმეტეს 5 მგ ერთხელ დღეში.

ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტები:

ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებისთვის საჭირო არ არის დოზის კორექცია. პაციენტებს, რომელთაც აქვთ ღვიძლის ზომიერი უკმარისობა (ბავშვის-pugh მაჩვენებელი 7-დან 9-მდე) უნდა მოეპყრათ სიფრთხილით და მიიღონ არა უმეტეს 5 მგ ერთხელ დღეში.

ციტოქრომის P4503A4 ძლიერი ინჰიბიტორები:

სოლიფენაცინის მაქსიმალური დოზა ლიმიტირებული უნდა იქნას 5მგ-მდე, როდესაც ხდება ერთდროული მკურნალობა კეტოკონაზოლით ან სხვა თერაპიული დოზებით ძლიერი CYP3A4- ინჰიბიტორების მაგ. რიტონავირით, ნელფინავირით, იტრაკონაზოლით.

მიღების წესი

სოლიფენაცინი მიღებული უნდა იქნეს პერორალურად და უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად სითხესთან ერთად. ეს შეიძლება მიღებული იყოს საკვებთან ერთად ან საკვების გარეშე.

უკუჩვენებები

სოლიფენაცინი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომელთაც აქვთ შარდის შეკავება, კუჭ-ნაწლავის მწვავე მდგომარეობა (ტოქსიკური მეგაკოლონის ჩათვლით), ასთენიური ბულბარული დამბლა ან ვიწროკუთხოვანი გლაუკომა და ამ მდგომარეობების რისკის მქონე პაციენტებში.

- პაციენტებში, რომელთაც გააჩნიათ ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან რეცეპტურის რომელიმე დანამატის მიმართ.

- პაციენტებში, რომლებიც იტარებენ ჰემოდიალიზს.

- პაციენტებში, რომელთაც აქვთ ღვიძლის მწვავე უკმარისობა.

- პაციენტებში, რომელთაც აქვთ თირკმლის მწვავე უკმარისობა ან ღვიძლის ზომიერი უკმარისობა, ან რომლებიც მკურნალობენ ძლიერი cyp3a4 ინჰიბიტორით, მაგ., კეტოკონაზოლით.

სპეციალური გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები

ხშირი შარდვის სხვა მიზეზები (გულის უკმარისობა ან თირკმლის დაავადება) უნდა იქნას შეფასებული სოლიფენაცინით მკურნალობის დაწყებამდე. თუ არსებობს საშარდე გზების ინფექცია, უნდა დაიწყოს შესაბამისი ანტიბაქტერიული თერაპია. სოლიფენაცინი სიფრთხილით უნდა იქნეს გამოყენებული პაციენტებში, რომელთაც აქვთ:

- კლინიკურად მნიშვნელოვანი შარდის ბუშტის გადინება შარდის შეკავების რისკით.

- კუჭ-ნაწლავის ობსტრუქციული დარღვევები.

- კუჭ-ნაწლავის მოტორიკის შემცირების რისკი.

- თირკმლის მწვავე უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი <30მლ/წთ), და დოზები არ უნდა აღემატებოდეს 5 მგ-ს ამ პაციენტებისთვის.

- კომბინირებულად იყენებენ ძლიერ cyp3a4 ინჰიბიტორს, მაგ., კეტოკონაზოლს.

- საყლაპავის თიაქარი/გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსი ან/და რომლებიც ერთდროულად იღებენ სამკურნალო პრეპარატებს (როგორიცაა ბისფოსფონატები), რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ეზოფაგიტის გამწვავება.

აუტონომიური ნეიროპათია.

QT ხანგრძლივობა და ციმციმი დაფიქსირდა პაციენტებში, რომელთაც აქვთ რისკ-ფაქტორები, როგორიცაა ადრე არსებული QT სინდრომი და ჰიპოკალიემია.

უსაფრთხოება და ეფექტურობა ჯერ კიდევ არ არის დადგენილი პაციენტებში, რომელთაც გააჩნიათ ნეიროგენული მიზეზი დეტრუზორის მომატებული აქტივობა.

გალაქტოზის გადაუტანლობის იშვიათი მემკვიდრეობითი პრობლემების მქონე პაციენტებმა, ლაპაზის ლაქტაზის დეფიციტი ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბციით არ უნდა მიიღონ ეს სამკურნალო პრეპარატი. ანგიოედემა სასუნთქი გზების ობსტრუქციით აღინიშნა ზოგიერთ პაციენტში, როგორც რეაქცია სოლიფენაცინის სუქცინატის მიმართ. თუ ანგიოედემა გამოვლინდება, სოლიფენაცინის სუქცინატის მიღება უნდა შეწყდეს და შესაბამისი თერაპია უნდა იქნას ჩატარებული. ანაფილაქტიური რეაქცია დაფიქსირდა ზოგიერთ პაციენტში, რომლებიც მკურნალობდნენ სოლიფენაცინ სუქცინატით. პაციენტებში, რომლებსაც ანაფილაქტიური რეაქციები უვითარდებათ, სოლიფენაცინ სუქცინატი უნდა შეწყდეს და ჩატარებული იქნეს შესაბამისი თერაპია.

სოლიფენაცინის მაქსიმალური ეფექტი შეიძლება განისაზღვროს ყველაზე ადრე 4 კვირის შემდეგ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

ფარმაკოლოგიური ურთიერთქმედებები

ანტიქოლინერგიული თვისებების მქონე სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს უფრო გამოხატული თერაპიული ეფექტები და არასასურველი ეფექტები. დაახლოებით ერთი კვირის ინტერვალი უნდა იქნეს დაცული სოლიფენაცინით მკურნალობის შეწყვეტიდან სხვა ანტიქოლინერგიული თერაპიის დაწყებამდე. სოლიფენაცინის თერაპიული ეფექტი შეიძლება შემცირდეს ქოლინერგიული რეცეპტორების აგონისტების თანმხლები შეყვანით. სოლიფენაცინს შეუძლია შეამციროს სამკურნალო საშუალებების ეფექტი, რომლებიც ხელს უწყობენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკას, როგორიცაა მეტოკლოპრამიდი და ციზაპრიდი.

ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება

In vitro კვლევებმა აჩვენა, რომ თერაპიული კონცენტრაციებში, სოლიფენაცინი არ ახდენს ინჰიბირებას CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6, ან 3A4 მიღებული ადამიანის ღვიძლის მიკროსომებით. ამდენად, სოლიფენაცინმა ნაკლებად სავარაუდოა, რომ შეცვალოს პრეპარატების კლირენსი, მეტაბოლიზებული ამ CYP ფერმენტების საშუალებებით.

სხვა სამკურნალო საშუალებების ეფექტი სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკაზე

სოლიფენაცინი მეტაბოლიზდება CYP3A4 მიერ. კეტოკონაზოლის ერთდროულმა გამოყენებამ (200მგ/დღეში), ძლიერი CYP3A4 ინჰიბიტორის, გამოიწვია სოლიფენაცინის auc-ის ორმაგი ზრდა, მაშინ, როდესაც 400მგ/დღეში კეტოკონაზოლის დოზამ გამოიწვია სოლიფენაცინის auc-ის სამმაგი ზრდა. ამიტომ, სოლიფენაცინის მაქსიმალური დოზა უნდა შეიზღუდოს 5 მგ-მდე, როდესაც გამოიყენება ერთდროულად კეტოკონაზოლთან , ან სხვა ძლიერი CYP3A4 ინჰიბიტორების (მაგ. რიტონაავირის, ნელფინავირის, იტრაკონაზოლის) თერაპიულ დოზებთან ერთად.

ერთდროული მკურნალობა სოლიფენაცინით და სხვა ძლიერი CYP3A4 ინჰიბიტორით უკუნაჩვენებია თირკმლის მწვავე უკმარისობის, ან ღვიძლის ზომიერი უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

შესწავლილი არ არის ფერმენტის ინდუქციის შედეგები სოლიფენაცინის და მისი მეტაბოლიტების ფარმაკოკინეტიკაზე, ისევე როგორც მაღალი კუთვნილების CYP3A4 სუბსტრატების ეფექტი სოლიფენაცინის ექსპოზიციაზე. რამდენადაც სოლიფენაცინი მეტაბოლიზდება CYP3A4-ით, ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედებები შესაძლებელია სხვა CYP3A4 მაღალი კუთვნილების სუბსტრატებთან (მაგ. ვერაპამილი, დილტიაზემი) და CYP3A4 ინდუქტორებთან (მაგ. რიფამპიცინი, ფენიტოინი, კარბამაზეპინი).

სოლიფენაცინის ეფექტი სხვა სამკურნალო საშუალებების ფარმაკოკინეტიკაზე

პერორალური კონტრაცეპტივები

სოლიფენინის მიღებამ არ გამოავლინა სოლიფენაცინის ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება კომბინირებულ პერორალურ კონტრაცეპტივებზე (ეთინილესტრადიოლ/ლევონორგესტრელი).

ვარფარინი

სოლიფენინის მიღებამ არ გამოიწვია R-ვარფარინის ან S-ვარფარინის ფარმაკოკინეტიკის ან მათი გავლენის ცვლილება პროთრომბინის დროზე.

დიგოქსინი

სოლიფენაცინის მიღებას გავლენა არ მოუხდებია დიგოქსინის ფარმაკოკინეტიკაზე.

ნაყოფიერება, ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობა: არ არის ხელმისაწვდომი კლინიკური მონაცემები ქალებისაგან, რომლებიც დაფეხმძიმდნენ, როდესაც იღებდნენ სოლიფენაცინს. ცხოველების კვლევებში არ აღინიშნება პირდაპირი საზიანო ზეგავლენა ნაყოფიერებაზე, ემბრიონულ/ნაყოფის განვითარებაზე ან მშობიარობაზე. ადამიანისთვის არსებული პოტენციური რისკი უცნობია. სიფრთხილის ზომების დაცვაა საჭირო ორსულ ქალებში.

ძუძუთი კვება: ადამიანის რძეში სოლიფენაცინის ექსკრეციის მონაცემები არ არის ხელმისაწვდომი. თაგვებში, სოლიფენაცინი და/ან მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფოდა რძეში, და დოზის შესაბამისად გამოიწვია გვერდითი მოვლენები ნეონატალურ თაგვებში. ამიტომ, თავიდან უნდა იქნეს აცილებული სოლიფენაცინის გამოყენება ძუძუთი კვების დროს.

გავლენა ავტომობილისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:

რამდენადაც სოლიფენაცინმა, ისევე როგორც სხვა ანტიქოლინერგიულმა საშუალებამ შეიძლება გამოიწვიოს მხედველობის გაბუნდოვნება, და, იშვიათად, ძილიანობა და დაღლილობა, მანქანების მართვისა და გამოყენების უნარზე შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს.

არასასურველი ზემოქმედება

არასასურველი რეაქციები იქნა რანჟირებული სიხშირის მიხედვით, შემდეგი შკალის გამოყენებით: ძალიან გავრცელებული (>1/10); გავრცელებული (>1/100 < 1/10-მდე); არ არის ხშირი (>1/1,000 < 1/100-მდე); იშვიათი ( >1/10,000 <1/1,000-მდე); ძალიან იშვიათი (<1/10,000) და არ არის ცნობილი (არსებული მონაცემებით შეფასება შეუძლებელია).

ძალიან გავრცელებული: პირის სიმშალე

გავრცელებული: დაბინდული მხედველობა, ყაბზობა, გულისრევა, დისპეფსია, მუცლის ტკივილი

არ არის ხშირი: საშარდე გზების ინფექცია, ცისტიტი, ძილიანობა, დისჰეზია, მშრალი თვალები, ცხვირის სიმშრალე, გასტრო-ეზოფაგალური რეფლუქსის დაავადება, ყელის სიმშრალე, მშრალი კანი, შარდვის გაძნელება, დაღლილობა, პერიფერიული შეშუპება.

იშვიათი: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, სწორი ნაწლავის ობსტრუქცია, ფეკალური შეკავება, ღებინება, ქავილი, გამონაყარი, შარდის შეკავება.

ძალიან იშვიათი: ჰალუცინაციები, არეული მდგომარეობა, მულტიფორმული ერითემა, ურტიკაცია, ანგიოდემა.

არ არის ცნობილი: ანაფილაქსიური რეაქცია, მადის დაქვეითება, ჰიპერკალიემია, ბოდვა, გლაუკომა, ციმციმი, გახანგრძლივებული ელექტროკარდიოგრამა QT, წინაგულების ფიბრილაცია, პალპიტაციები, ტაქიკარდია, დისფონია, ნაწლავის გაუვალობა, დისკომფორტი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ, ღვიძლის ფუნქციის ტესტის დარღვევა, ექსფოლიაციური დერმატიტი, კუნთების სისუსტე, თირკმლის უკმარისობა.

დოზის გადაჭარბება

სიმპტომები: სოლიფენაცინ სუქცინატის დოზის გადაჭარბებამ პოტენციურად შეიძლება გამოიწვიოს ანტიქოლინერგული ეფექტები. სოლიფენაცინ სუქცინატის უმაღლესი დოზა, რომელიც შემთხვევით იქნა მიცემული ერთი პაციენტისთვის შეადგენდა 280 მგ 5 საათიან პერიოდში, რამაც გამოიწვია ფსიქიკური სტატუსის ცვლილებები, რაც არ საჭიროებდა ჰოსპიტალიზაციას.

მკურნალობა: სოლიფენაცინ სუქცინატის დოზის გადაჭარბების დროს პაციენტს უნდა უმკურნალოთ გააქტიურებული ნახშირით. სასარგებლოა კუჭის ამორეცხვა 1 საათის განმავლობაში, მაგრამ ღებინება არ უნდა იყოს გამოწვეული. რაც შეეხება სხვა ანტიქოლინერგიულ პრეპარატებს, სიმპტომებს შეიძლება უმკურნალოთ შემდეგნაირად:

- მწვავე ცენტრალური ანტიქოლინერგიული ეფექტები, როგორიცაა ჰალუცინაცია ან გამოხატული აღგზნება: მკურნალობა ფიზოსტიგმინით ან კარბაქოლით.

- კონვულსიები ან გამოხატული აღგზნება: მკურნალობა ბენზოდიაზეპინებით.

- რესპირატორული უკმარისობა: მკურნალობა ხელოვნური სუნთქვით.

- ტაქიკარდია: მკურნალობა ბეტა-ბლოკატორებით.

- შარდის შეკავება: მკურნალობა კათეტერიზაციით.

- მიდრიაზი: მკურნალობა პილოკარპინის თვალის წვეთებით და/ან პაციენტის ბნელ ოთახში მოთავსებით.

ისევე, როგორც სხვა ანტიმუსკარინების შემთხვევაში, დოზის გადაჭარბების დროს განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს QT-ინტერვალის გახანგრძლივების რისკის (ანუ, ჰიპოკალიემია, ბრადიკარდია და სამკურნალო პრეპარატების ერთდროული მიღება, რომლებიც, როგორც ცნობილია ახანგრძლივებენ QT-ინტერვალს) და შესაბამისი ადრე არსებული გულის დაავადებების (ანუ, მიოკარდიუმის იშემია, არითმია, გულის უკმარისობა) მქონე პაციენტებს.

კლინიკამდელი უსაფრთხოების მონაცემები

კლინიკამდელი მონაცემები არ აჩვენებს განსაკუთრებულ საფრთხეს ადამიანებისთვის, გამომდინარე ფარმაკოლოგიის, განმეორებითი დოზის ტოქსიკურობის, ნაყოფიერების, ემბრიონის განვითარების, გენეტიურობის და კანცეროგენური პოტენციალის ჩვეულებრივი კვლევებიდან. თაგვების პერი- და პოსტნატალურ კვლევებში, ლაქტაციის პერიოდში დედის სოლიფენაცინით მკურნალობამ გამოავლინა დოზაზე დამოკიდებული მშობიარობის შემდგომი გადარჩენის დაბალი მაჩვენებელი, ნაყოფის დაქვეითებული წონა და ნელი ფიზიკური განვითარება კლინიკურად მნიშვნელოვან დონეებზე. დოზასთან დაკავშირებული გაზრდილი სიკვდილიანობა, წინასწარი კლინიკური ნიშნების გარეშე, გამოვლინდა ახალდაბადებულ თაგვებში, დაბადების 10-დან 21 დღემდე, დოზებით, რომლებმაც გამოიწვია ფარმაკოლოგიური ეფექტი და ორივე ჯგუფს ჰქონდა უფრო მაღალი სიკვდილიანობა, ზრდასრული თაგვებთან შედარებით; მშობიარობის შემდეგ 21-ე დღიდან დაწყებული, სისტემური ზემოქმედება შედარებული იყო ზრდასრულ თაგვებთან. ახალგაზრდა თაგვების სიკვდილიანობის მატების კლინიკური შედეგები ცნობილი არ არის.