გელოფუზინი
GELOFUSINE
GELOFUSINE
ფორმა, შეფუთვა, შემადგენლობა - საინფუზიო ხსნარი - ეკოფლაკონში (პოლიეთილენის კონტეინერი) 500 მლ
100 მლ შეიცავს 40გ სუქცინირებულ ჟელატინს (მოდიფიცირებული თხიერი ჟელატინი); 7.01გ ნატრიუმის ქლორიდს; 1.36გ ნატრიუმის ჰიდროქსიდს (pH-ის განსაზღვრის მიზნით)
საშუალო მოლეკულური წონა:
Mw (საშუალო მოლეკულური მასა) 30 000
Nn (საშუალო შეწონილი მოლეკულური მასა) 23 20
დამხმარე ნივთიერებები:
საინექციო წყალი
ელექტროლიტები: ნატრიუმი 154 მმოლ/ლ; ქლორიდები 120 მმოლ/ლ;
pH-ი სიდიდე: -7.1-7.7
სიმკვრივე (37 გრადუსზე) - 1.9
თეორიული ოსმოლარობა: 274 მოსმ/ლ
გელის ლღობის წერტილი: <+30C
მოცულობითი ეფექტი - 100%
მოცულობითი ეფექტის ხანგრძლივობა - 3-4 სთ
კოლოიდური ოსმოსური წნევა: 453 მმ.ვწყ.სვ.; 33.3 მმ.ვწყ.სვ.
კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პლაზმის შემცვლელი კოლოიდური საშუალება.
ფარმაკოლოგიური მოქმედება: პლაზმის შემცვლელი საშუალებაა. ზრდის მოცირკულირე სისხლის მოცულობას, რაც იწვევს ვენური უკუგდებისა და სისხლის მიმოქცევის წუთმოცულობის ზრდას, ხდება არტერიულ წნევის მატაბა და უმჯობესდება პერიფერიული ქსოვილების პერფუზია. მოცირკულირე სისხლის მოცულობის ზრდა (საწყისი სიდიდის 1,5-ჯერ და მეტად) და არტერიული წნევის ზრდა ხდება არა მხოლოდ ხსნარის შეყვანის ხარჯზე, არამედ სისხლძარღვებში დამატებით ქსოვილოვანი სითხის შესვლის გამოც. იწვევს რა ოსმოსურ დიურეზს უზრუნველყოფს თირკმელების ფუნქციის შემარჩუნებას შოკის დროს. აქვეითებს სისხლის წებოვნებას, აუმჯობესებ მიკროცირკულაციას. პრეპარატის კოლოიდურ-ოსმოსური თვისებები განაპირობებს ინტერსტიციური შეშუპების შეფერხებას. პრეპარატი აჩქარებს ედს, როელიც ნორმალიზდება საშუალოდ 20 წუთის შემდეგ, არ ირღვევა ღვიძლის ცილოვანი, ნახშირწყლოვანი და პიგმრნტური ფუნქცია და უმჯობესდება მიკროცირკულაცია. მოცულობის შემავსებელი ეფექტი გრძელდება 5 საათი.
ჩვენება - გელოფუზინის ხსნარს იყენებენ როგორც პლაზმის შემცვლელ კოლოიდურ პრეპარატს შემდეგი დაავადებების დროს:
- აბსოლუტური და შედარებითი ჰიპოვოლემიის პროფილაქტიკა და მკურნალობა (მაგ, ჰემორაგიული ან ტრავმით გამოწვეული შოკის, ოპერაციის დროს სისხლის დაკარგვის, დამწვრობების, სეფსისის დროს და სხვა);
- არტერიული ჰიპოტენზიის პროფილაქტიკა, რომელიც გამოწვეული სპინალური ან ეპიდურალური ანესთეზიით;
- მდგომარეობა, რომელსაც თან ახლავს სისხლის სიბლანტის მომატება (ჰემოდილუციის მიზნით);
- ექსტრაკორპორული მისხლმიმოქცევის (გულის და ფილტვების აპარატი, ჰემოდიალიზი) დროს;
- ლეიკოფერეზის დროს ლეიკოციტების წარმოქმნის პროცესის გაძლიერება.
დოზირებისა და მიღების რეჟიმი: ინდივიდუალურია, რაც დამოკიდებკლია პლაზმის მოცულობის დეფიციტზე.
ინფუზიის ხანგრძლივობა და შესაყვანი სითხის მოცულობა დამოკიდებულია გულის შეკუმშვის სიხშირის დინამიკაზე, არტერიულ წნევაზე, დიურეზზე, პერიფერიული ქსოვილების პერფუზიაზე. აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა მათი კორექცია.
ადრეულ ეტაპზე ალერგიული (ანაფილაქსიური/ანაფილაქტოიდური) რეაქციების განვითარების დროს საჭიროა საინფუზიო ხსნარის პირველი 20-30 მლ-ის ნელა შეყვანა მკაცრი კონტროლის ქვეშ.
მოზრდილებისათვის საჭირო დოზები
ჰიპოვოლემიის და ჰიპოტენზიის პროფილაქტიკა, მსუბუქი ჰიპოვოლემიის მკურნალობა (სისხლის და პლაზმის ზომიერი დაკარგვის დროს):
რეკომენდებული საშუალო დოზა - 500-1000 მლ.
მძიმე ჰიპოვოლემიის მკურნალობა: რეკომენდებული საშუალო დოზა - 1000-2000 მლ
სიცოცხლისათვის საშიში კრიტიკული მდგომარეობა: რეკომენდებული საშუალო დოზით გელოფუზინის 5 მლ ხსნარის (წნევის ქვეშ) სწრაფად შეყვანა, შემდგომში გულ-სისხლძარღვთა სისტემის პარამეტრების გაუმჯობესების შემთხვევაში, გელოფუზინის შემდგომი ინფუზია მიმდინარეობს მოცულობითი დეფიციტით გამოწვეული ექვივალენტის შესაბამისად.
ჰემოდილუცია (იზოვოლემიური): რეკომენდებულია საშუალო დოზა - შესაყვანი გელოფუზინის ხსნარის მოცულობა უნდა იყოს დაკარგული პლაზმის ექვივალენტური, მაგრამ, როგორც წესი, იგი არ უნდა აღემატებოდეს 20 მლ/კგ წონაზე დღეში.
ექსტრაკორპორული ცირკულაცია: რეკომენდებული საშუალო დოზა - პრეპარატის დოზა დამოკიდებულია ცირკულაციის გამოსაყენებელ სისტემაზე, ძირითადად შეადგენს დაახლოებით 500-1500 მლ-ს.
ლეიკოფერეზის დროს ლეიკოციტების წარმოქმნის პროცესის გაზრდისათვის: რეკომენდებული საშუალო დოზაა 500-1000 მლ ლეიკოფერეზზე.
სისხლის შედედების დარღვევით, თირკმლების ფუნქციის უკმარისობით და ღვიძლის ქრონიკული დაავადებით შეპყრობილ პაციენტებში, ლაბორატორიული გამოკვლევების გათვალისწინებით, რეკომენდებულია დოზის და ინდივიდუალური კლინიკური მდგომარეობის ადაპტაცია. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა პრაქტიკულად დამოკიდებულია მიღწეული ჰემოდილუციის ხარისხზე.
ჰემატოკრიტის მაჩვენებლების დაქვეითების დროს, რომელიც არ უნდა აღემატებოდეს 25%-ს (გულ-სისხლძარღვთა სისტემის და ფილტვების უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში - 30%), საჭიროა ერითროციტული მასის ან მთლიანი სისხლის გადასხმა, რომლის შემდგომ შესაძლებელია გელოფუზინის შეყვანის გაგრძელება. ამავე დროს, არ უნდა აღინიშნებოდეს ჰემოდილუციით გამოწვეული სისხლის შედედების დარღვევა.
სისხლის დიდი რაოდენობით დაკარგვის დროს შესაძლებელია 2-3 ლ-მდე ხსნარის გადასხმა 24 სთ-ის განმავლობაში. ინფუზიის მაქსიმალური სიჩქარე დამოკიდებულია ჰემოდინამიკის მდგომარეობაზე, პერიფერიულ მიკროცირკულაციაზე და დიურეზზე.
პრეპარატის წნევის ქვეშ მყოფი ხსნარის სახით გამოყენების დროს (ტონომეტრის მანჟეტი, ტუმბო ინფუზიისათვის) აუცილებელია გელოფუზინის ხსნარის შეთბობა სხეულის ტემპერატურამდე.
გვერდითი მოვლენები: შესაძლებელია მძიმე ანაფილაქსიური: ანაფილაქტოიდური რეაქციის განვითარება:
კანზე ბუშტუკების წარმოქმნა, ურტიკარია, ყელის და სახის ჰიპერემია, იშვიათად - არტერიული წნევის დაქვეითება ბრონქოსპაზმი, შოკი, გულის და სუნთქვის გაჩერება.
ალერგიული (ანაფილაქსიურ/ანაფილაქტოიდური) გვერდითი მოვლენების პროფილაქტიკისა და მკურნალობის ზოგადი პრინუიპები:
- საჭიროა სამედიცინო პერსონალის ინფორმირება პლაზმის შემცველი კოლოიდური ხსნარებისათვის დამახასიათებელი გვერდითი მოვლენების შესახებ;
- ინფუზიის პროცესში საჭიროა პაციენტებზე სისტემატური დაკვირვება, განსაკუთრებით საინფუზიო ხსნარის პირველი 20-30 მლ შეყვანის დროს;
- საჭიროა ყველა სარეანიმაციო ღონისძიებების ჩასატარებელი ინსტრუმენტების და მედიკამენტების მომზადება;
- გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში, საჭიროა ინფუზიის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა.
არ არსებობს წინასწარი იდენტიფიკაციის ტესტი გვერდითი ეფექტების მიმართ მიდრეკილების მქონე პაციენტებისათვის. შეუძლებელია აგრეთვე აღნიშნული რეაქციების მიმდინარეობის წინასწარი განსაზღვრა.
ჟელატინის ხსნარის მიმართ ალერგიული რეაქციები შესაძლებელია იყოს, როგორც ჰისტამინ-დამოკიდებული, ასევე ჰისტამინ-დამოუკიდებელი. ჰისტამინის გამოყოფის პროცესის დათრგუნვა შესაძლებელია H1 და H2 რეცეპტორების ბლოკატორების კომბინაციით. კორტიკოსტეროიდების პროფილაქტიკური გამოყენების შესაძლებლობა დადგენილი არ არის. გვერდითი მოვლენების განვითარება შესაძლებელია, როგორც ცნობიერების მქონე, ასევე ზოგადი ნარკოზის ქვეშ მყოფ პაციენტებში, მაგრამ, მოცულობითი უკმარისობით გამოწვეული შოკის მწვავე ფაზაში განვითარებული ალერგიული (ანაფილაქსიურ/ანაფილაქტოიდური) რეაქციები დღემდე უცნობია.
უკუჩვენება:
- ჟელატინის მიმართ ცნობილი ჰიპერმგრძნობელობა;
- პლაზმის მოცულობის გადიდება (ჰიპერვოლემია);
- გულის მძიმე უკმარისობა;
- სისხლის შედედების სერიოზული დარღვევა.
ორსულობა და ლაქტაცია
დღეისათვის არ არსებობს მონაცემები გელოფუზინის ემბრიოტოქსიკურობის შესახებ.
რადგან გელოფუზინით მკურნალობის პროცესში ალერგიული (ანაფილაქსიურ/ანაფილაქტოიდური) რეაქციების განვითარების საშიშროება მთლიანად გამორიცხული არ არის, ორსულობის დროს მისი დანიშვნა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე შესაძლო მოქმედების პოტენციურ რისკს.
გელოფუზინის დედის რძეში ექსკრეგირების მონაცემები არ არსებობს.
1 წლამდე ასაკის ბავშვებში გელოფუზინის გამოყენების შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება.
განსაკუთრებული მითითებები: სიფრთხილე:
- გელოფუზინი სიფრთხილით ინიშნება ჰიპერნატრიემიის დროს, ვინაიდან გელოფუზინთან ერთად ხდება ნატრიუმის დამატებითი შეყვანა ორგანიზმში;
- დეჰიდრატაციის მდგომარეობა, რადგან ამ დროს პირველ რიგში აუცილებელია ორგანიზმში არსებული წყლის მარაგის კონტროლი;
- სისხლის შედედების პროცესის დარღვევა, ვინაიდან გელოფუზინის გამოყენების დროს შესაძლებელია სისხლის შედედების ფაქტორების მხრივ დარღვევები;
- თირკმელების ფუნქციის უკმარისობა, რადგან ამ დროს ადგილი აქვს გამოყოფის პროცესის დარღვევას;
- ქრონიკული დაავადებები, ვინაიდან ამ დროს ადგილი აქვს ალბუმინების სინთეზის და სისხლის შედედების ფაქტორების დაქვეითებას.
აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ელექტროლიტების ხსნარების შეყვანა.
საჭიროა პლაზმის იმუნოგრამის და ორგანიზმში არსებული წყლის ბალანსის პერიოდული კონტროლი. კერძოდ, ჰიპერნატრიემიის, დეჰიდრატაციის და თირკმელების ფუნქციის უკმარისობის დროს.
სისხლის შედედების ფაქტორების დარღვევის და ღვიძლის ქრონიკული დაავადებების დროს აუცილებელია სისხლის შედედების და შრატის ალბუმინების პარამეტრების პერიოდული კონტროლი.
ალერგიული (ანაფილაქსიურ/ანაფილაქტოიდური) რეაქციების განვითარების გამო, გელოფუზინით მკურნალობის პროცესში საჭიროა პაციენტების სისტემატური კონტროლი.
ლაბორატორიურ მაჩვენებლებზე ზემოქმედება:
შესაძლებელია პრეპარატის ზემოქმედება კლინიკურ-ბიოქიმიურ მაჩვენებლებზე, რის გამოც შესაძლებელია ლაბორატორიული მაჩვენებლების მნიშვნელოვნად გაზრდა სასურველ მაჩვენებლებთან შედარებით: ედსი, შარდის სპეციფიკური სიმკვრივე, აგრეთვე შარდში ცილის არსებობა (მაგ. ბიურეტული მეთოდის გამოყენებით).
ზედოზირება: სიმპტომები: ცირკულაციაში მყოფი სითხის მოცულობის არასასურველი მომატება, შემდგომში უარყოფითი ზემოქმედება გულზე და ფილტვებზე. ქოშინისა და შეგუბებითი მოვლენების წარმოქმნის შემთხვევაში საჭიროა გელოფუზინის ხსნარის შეყვანის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა და სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: გელოფუზინთან ერთად სხვა სამკურნალო პრეპარატების შერევით შესაძლებელია ფარმაცევტული შეუთავსებლობა.
შენახვის პირობები და ვარგისიანობის ვადა: პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. გახსნილი ფლაკონი ინახება 4 სთ-ის განმავლობაში.
ვარგისიანობის ვადა შეადგენს 3 წელს.
მწარმოებელი - B/BRAUN MELSUNGEN (გერმანია)
