ბაზილარული არტერიის თრომბოზი ათეროსკლეროზული ფოლაქის ფონზე

ბაზილარული არტერიის ოკლუზია წარმოადგენს მწვავე იშემიური ინსულტის ერთ-ერთ ყველაზე მძიმე ფორმას . დროული დიაგნოსტიკა და ენდოვასკულური ჩარევა (მექანიკური თრომბექტომია, ბალონირება, სტენტირება) გადამწყვეტ როლს ასრულებს პაციენტის გადარჩენასა და ფუნქციური შედეგის გაუმჯობესებაში.

კლინიკური შემთხვევა

კლინკაში მოიყვანეს პაციენტი - 66 წლის მამაკაცი, სიმპტომების დაწყებიდან დაახლოებით 3 საათში. პაციენტს აღენიშნებოდა:

• გამოხატული ჰემიპარეზი
• დიზართრია (საუბრის სირთულე)
• საწყისი დიაგნოზი: მწვავე იშემიური ინსულტი, სავარაუდო ბაზილარული არტერიის თრომბოზით
• თანმხლები დაავადება: შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2

ჩატარდა დიგიტალური სუბტრაქციული ანგიოგრაფია (DSA), რომელმაც დაადასტურა ბაზილარული არტერიის სრული ოკლუზია.

მკურნალობა

1. შესრულდა მექანიკური თრომბექტომია და მიღწეული იქნა სისხლის ნაკადის აღდგენა.
2. ბალონირების შემდეგ, 15 წუთში კვლავ განვითარდა ოკლუზია — ათეროსკლეროზული ფოლაქის და ზედდებული თრომბის გამო.
3. მდგომარეობიდან გამომდინარე, ჩატარდა სტენტირება, რის შედეგადაც მიღწეული იქნა ფუნქციური რეკანალიზაცია (TICI 3).

პაციენტში ოპერაციის შემდეგ დაფიქსირდა დადებითი კლინიკური დინამიკა, გაუმჯობესება მიმდინარეობს.

რატომ არის შემთხვევა მნიშვნელოვანი?

გამომწვევი მიზეზი იყო ინტრაკრანიალური ათეროსკლეროზული ფოლაქი, რომელზეც ჩამოყალიბდა ადგილობრივი თრომბოზი. ასეთ შემთხვევებში მხოლოდ თრომბის მოცილება ხშირად არ არის საკმარისი, რადგან მაღალია რეოკლუზიის (ხელახლა ჩახერგვის) რისკი. ამიტომ საჭირო გახდა ანგიოპლასტიკა + სტენტირება, რათა სისხლძარღვში სტაბილური Durchfluss უზრუნველყოფილიყო.

ეს ხაზს უსვამს ეთიოლოგიის სწორად განსაზღვრის მნიშვნელობას და rescue-stenting-ის როლს ბაზილარული ოკლუზიის მართვაში.

ეს შემთხვევა განსაკუთრებულია იმით, რომ:

• ინსულტი გამოწვეული იყო ინტრაკრანიალური ათეროსკლეროზული ფოლაქით და ზედდებული თრომბით.
• მხოლოდ თრომბექტომია არ იყო საკმარისი — საჭირო გახდა სტენტირება სისხლძარღვული სტაბილურობისთვის.
• პაციენტში აღინიშნა კლინიკური გაუმჯობესება და აღდგენის პროგრესირება.

ბაზილარული არტერიის თრომბოზის მართვა საჭიროებს სწრაფ, etapuri და ზუსტ გადაწყვეტილებებს. სწორად შერჩეული ენდოვასკულური მიდგომა საგრძნობლად ზრდის პაციენტის გადარჩენისა და ფუნქციური აღდგენის შანსს.